Talha Dökmez
@talom
Günler geçip gidiyor, ama bir türlü bitmiyor.
talhadokmez34.blogspot.com
Öğrenci
Bursa
Kahramanmaraş
110 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Çarkı Durdurmak (20.04.2021)
Çark dönmeye, az evvel olduğu yere varmaya, tekerrür ettikçe etmeye devam ediyordu. Bu çarkın su değirmeninden tek farkı, derede değil bataklıkta dönmesiydi. Yarı çürümüş hayvanlarla dolu, kokuşmuş bir bataklıkta...Cemil, bu çürümeye yüz tutmuş hayvanlardan biriydi. Verdiği her nefes, çürümüş uzuvlarının esansı niteliğindeydi. Bu durumdan
Çarkı Durdurmak
Yakın zamanda bir yarışma için yazdığım hikaye. Sonucu bir iki güne açıklanacak fakat sabırsızlığım yine tuttu. Hemen paylaşmak istedim. İsterseniz okuyabilirsiniz. talhadokmez34.blogspot.com/2021/06/cark-du...
"Efendi ile uşak"
“Beyaz adam bu topraklara geldiğinde
onların İncil’i, bizim topraklarımız vardı. Beyaz adam bize gözlerimizi
kapatıp dua etmeyi öğretti. Gözlerimizi açtığımızda bizim İncil’imiz vardı,
onların ise toprakları…” Jomo Kenyatta (Kenya'nın ilk başbakanı)
Okur Takip Önerileri
Quid rides? De te fabula narratur.
Ne gülüyorsun? Anlattığım senin hikayen.
Horatıus, Hiciv ı
Değer, "hayat" vasıtasıyla vücut bulur.
Metafiziksel olarak hayat, kendi başına bir amaç olan tek olgudur. "Değer" kavramını mümkün kılan "hayat" kavramıdır.
Mücella Can "Objektivist Etik ya da Rasyonel Bencillik Ahlakı"
İnsaf ve İnfaz
İnsanlar yargılamayı çok seven varlıklardır. En ufak hatada birbirlerinin kanını emebilirler. Ama ilginç bir şekilde insanda insaf duygusu da vardır. Karşısındaki suçlu insanla empati kurabilecek potansiyele sahiptir. Ama o çoğu zaman infazı tercih eder. İnsafı bir noksanlık olarak görür. İşte tam da bu yüzden gücü elde eden insan, doğadaki en tehlikeli varlıktır. Güç , insanı zehirler. Asılsız güç insanı ruhsuz kılar. İşte bu eserinde Victor Hugo bu iki insani duygu ve durum üzerinde durmuştur. Fakat onun eserinde sadece papaz insaflıdır. O da cehennemden korktuğu için insafı yeğlemiştir. Dünyada çok az kişi sefillerin unutulmaz karakteri Jean Valjean gibidir. Kimse birbirine acımaz. Yere düşene bir tekme daha atmak her zaman daha doyurucu ve daha güçlü gelir insana. Açlıktan karnı sırtına yapışmış insanı ancak bir infazın vuku bulması doyurabilir. Asılsız güç duygulara pranga vurur. Sonrada bu gücün eseri infaz vuku bulur… Quesimodo gibiler hep aynı Greve meydanında yargılanır. Onlara yardım edecek, en azından bir bardak su götürebilecek Esmeraldalar çok az bu dünyada. Veya açlıktan ölmek üzere olan Jean Valjeanlara kapısını açacak mösyö Myrieller yok artık buralarda. O insaf edenler, infaz edilerek toprağa gömüldüler. İşte o zamandan beri, mezarda insani duygular…
Hayat ansızın tatlı geliverir ağıza, Ama kanmamak gerek bu yaşlı mendebura!
Şah fedakar olamaz.
Satrançta feda edemeyeceğin tek taş Şah'tır. Sen kendi dünyanın "Şahı" sın. İnsan kendini feda edemez. Ya ölüm seni mat edecek, ya da sen Şah'ını kendin devireceksin.
İnsanın fıtratı oyalanmaktır.
İnsanın ilk uğraşı ve nihai amacı hayatta kalmaktır. Aniden bir çölde uyanmış olsaydık, önce "su" aramaya başlardık. Sonra bir "yemek" ve daha sonra bir "barınak". En son "Neden buradayım?" diye düşünmeye başlardık. Yani sürekli kendimizi oyalardık.
İnsanın fıtratı oyalanmaktır. Dünya üzerinde kendini bu
Mummers dance// bu şarkıyı bu platformda biri önermişti. Valla kim önerdiyse bin yaşasın. Ufkum açıldı.
youtu.be/LzE32ChEp24