Duman ve Kemiğin Kızı Madrigal bunu hiç düşünmemişti. "Ama... Chiro. Bu sensin."
"Ben." Sesi değişmişti. Şimdi kendininkinden çok daha boğuk bir sesle konuşuyordu. Madrigal, bunun yeni ses tellerinden olduğundan şüpheleniyordu. Chiro'nun sesi, asit kadar keskin ve çirkindi. "Ben olmak ister miydin?"
İncinen ve kafası karışan Madrigal ancak "Anlayamıyorum." diyebildi.
"Hayır, anlayamazsın," dedi Chiro. "Sen güzelsin."
sf.358
