《Son, bizim başlangıçlara taktığımız kötümser bir isim. Sonu bitmez sanıyoruz, kötümserliğimiz bundan. Asıl olan geride bıraktıklarımız değil, yaşadıklarımız. Eksik bıraktıklarımız değil, tamamladıklarımız. Bu hayatta ürettiğimiz en masum, en namuslu şey gözyaşlarımız. Mutluluk bir süreç değil, bir an. Dondurulup saklanamayan. Anladım bu acıklı bir şarkı ama çok neşeli bir ritmi var. Aslında bu bir cenaze marşı ama kıkırdayıp duruyor çocuklar.》