Zamana ve sancıya dayanmanın en basit yolu, sonunda muhakkak geçeceğini unutmamak. Evet, her şey geçiyor. Sevmek bile, acı çekmek bile, kanamak bile, yaşamak bile, dünya bile, azalmayı dahi beklemeden bitiveriyor.Ağrı diniyor. Uzun, ıssız, püfür püfür bir boşluk kalıyor geriye sadece. insan ancak o zaman aslolanın, yağarken hasım sanıp ölümüne savaştığının, kadim boşluklardan ibaret olduğunu anlıyor.
Hayat denen sergüzeşt, zararsız ve uzak bir hatıraya dönüşüyor usulca. ipinden çözülen sala benziyor insan da, hafifliyor.
Bilseydim bunu, ölülere ağlamazdım hiç. Ama zaten insan, gidenlerin ardından, en çok kendi kalışına ağlıyor.
Sayfa 311 - hep kitap
hayır, görmeye karar vermedikçe, kimsenin neye benzediğini bilmemiz mümkün değil. yakından baktığımızda bile.
Sayfa 138 - hep kitap
Okur Takip Önerileri
çünkü bazı sızılar bir defa başladı mı artık geçmiyor. bazı yaralar hiç kapanmıyor. bazı eller bazı saçları okşamayınca, bu minicik, aptal, önemsiz şey yaşanmayınca, bazı hayatlar geri dönüşsüz bir biçimde tarumar oluyor.
Sayfa 74 - hep kitap
zaman her şeyin ilacı derler. söyledikleri başka yığınla safsata gibi bu da külliyen yalan.
Sayfa 73 - hep kitap
her zamanki gibi beni benden korumaya çalıştığını biliyordum. oysa korumak yerine anlamaya çalışmasını yeğlerdim. sonuçta nush, tekdir yahut kötek nafileydi. içimi kemirmeye, kendi kendimi tüketmeye mahkum yaratılmıştım.
Sayfa 15 - hep kitap
suçluluk illeti, işlediğim suçlardan çok daha fazla zorlaştırdı hayatımı. çünkü suç saklansa da, suçluluk kalır. yastığın üzerinde uykusuzluk lekesi, kalpte kimliği meçhul ağrı, kursakta bekleyen taş gibi kalır.
Sayfa 9 - hep kitap
“beni böyle tuhaf düşünceler, böyle karanlık hisler boğar, benim için açıklanması imkansız sorular kafamda dolanıp durur- ama nedense onları çözmek için ne gücüm ne de isteğim vardır. bütün bunları çözmek de bana mı kalmış!”
Sayfa 71 - can yayınları
“evet, Nastenka, insan yanılır ve gerçek, hakiki bir tutkunun onun ruhunu heyecanlandırdığına inanır bilinçsizce, işe yaramaz hayallerinde canlı, ele gelir bir şeyler olduğuna inanır istemeden!”
Sayfa 53 - can yayınları
“ne yapacağımı sanıyorsun ki, tenin tenime bu kadar sinmişken; ömrüm azala azala akarken önümde; gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken…senin korkularını, benim inceliğimi doldurup yüreğime, bıraktığın boşluğu yonta yonta binlerce heykelini yapacağım.”
Sayfa 111 - kırmızıkedi yayınevi
