20. Asır başlarında, Theodor Herzl vasıtasıyla İsrail'i kurmak için Sultan Abdülhamit'ten Filistin' de toprak almaya teşebbüs etti. Sultan Abdülhamit Han bu teklifi reddedince, 1897 yılında İsviçre'nin Basel kentinde Birinci Siyonist Kongresi toplandı ve burada 3 önemli karar alındı:
- Sultan Abdülhamit tahttan indirilecek.
- Osmanlı yıkılacak.
- 100 sene içinde İslamiyet'in velev ki reformlar yo-luyla da olsa ortadan kaldırılması sağlanacak.
Bizimle gelmeyecek kişi arkada kalır, kalmalı.
Bizimle birleşmeyi isteyen herkes, bayrağımızın peşinden gelsin ve ülkümüz için sesiyle, kalemiyle ve eylemiyle savaşsın.
Bir Devlet konusunda bizim fikrimize katılan Yahudiler, böylece kendilerini halkımızın adına kurulan Yönetimlere (Gover- nment) danışmak ve müzakere etmek için yetkilendirilen Derneğe adayacak. Ardından Dernek, Yönetimler (Government) ile kendi ilişkileri içinde Devlet-Yapıcı güç olarak kabul edilecek; bu kabul, ister istemez Devlet'i oluşturacak.
Eğer bugün bir Devlet inşa etmeyi umuyorsak, bin yıl önce kurulması mümkün olanının tarzında onu inşa etmemeliyiz. Bir çok Siyonistin yaptığı gibi, medeniyetin ilk dönemlerine geri dönmek budalaca olur. Farz edelim, mesela bir ülkeyi yırtıcı hayvanlardan temizlememiz gerekiyor. Kolları sıvayıp beşinci yüzyıldaki Avrupalıların yaptığı gibi işe başlamamalıyız. Oku, mızrağı kuşanıp tek barın yaptığı avına çıkmamalıyız. Büyük ve etkin bir av partisi düzenleyip hayvanları toplu bir şekilde kovalamalıyız ve parçalayıcılığıyla gününde olan bombamızı tam ortalarına atmalıyız. Eğer inşaat işlerini yürütmeyi istiyorsak, temel direğini ve kazıkları bir gölün kıyısına çakmamalı, artık insanların şimdi yaptığı gibi yapmalıyız işimizi. Gerçekten de, daha öncesine göre çok daha sağlam ve kalın direkler üzerine evimizi inşa etmeliyiz. Çünkü, bu insanların henüz sahip olmadığı alet edevata sahibiz.
Plan tasarım aşamasında oldukça basit, ama yerine getirme aşamasında oldukça karmaşık ve ancak iki kurum vasıtasıyla hayata geçirilebilir: Yahudi Derneği ve Yahudi Şirketi.
Yahudi Derneği, siyasetin ve bilimin ilgi alanları üzerinde ça- lışacak, ki, Yahudi Şirketi de daha sonra uygulamaya geçebilsin.
Yahudi Şirketi, önce dağılmış olan Yahudilerin iş alanları- nın tasfiye temsilcisi olup daha sonra yeni ülkede ticareti or- ganize edecek.
Yahudilerin şu anda yaşadıkları topraklardan ayrılığının birden olacağını hemen hayal etmemeli. Bu, yavaş yavaş olacak, süregelecek ve bu bir olmanın altında bir çok onyıllık dönemler var. En fakir olan toprağı ilk süren olacak. Daha önce tasavvuru yapılan plana göre, onlar yolları, köprüleri, tren yollarını inşa edecek, telgraf teli döşeyecek; nehirlerin bizim için akmasını sağlayacak; kendi evlerini yapacaklar; işgüçleri ticareti oluşturacak, ticaret pazarları kuracak ve pazarlar yeni yerleşimcileri bölgeye gelmeleri için çağıracak. Böylece gönüllü her yerleşimci kendi niteliğiyle ve masrafıyla ve taşıdıkları riskle gelecek. Arazi üzerinde sarf edilen emek kendi değerini arttıracak. Ve Yahudiler, sonunda burada, girişimciliğin ruhuyla aşağılama, nefret ve iftiralarla karşılaşmayacakları yeni ve kalıcı bir iş alanı açacaklar.
Pireyi deve yapmışız.
Düşmanlarımız, tarihte de tekrar tekrar olduğu gibi, bizim rızamız olmadan bizi tek tek birey yaptılar. Üzüntümüz bizi birbirimize bağladı ve böylece aniden gücümüzü keşfediverdik. Evet, biz bir Devlet oluşturacak kadar, gerçekten örnek bir Devlet oluşturabilecek kadar kuvvetliyiz. Ülkümüz için gerekli olan bütün insani güce ve kaynağa sahibiz. Bu nedenle de biraz kabaca bir şekilde bizim 'insan kaynaklarımız' isimlendirdim. Uygun bir tabir buluncaya kadar, ne yapalım ki, böyle kalacak. Fakat bu niteleme, ancak hiçbir şeyin ihmal edilmediği planın sınır çizgilerine varıncaya kadar beğenilmeyebilir.
Gemimizi batırdığımızda, devrimci partilerin emrinde birer memur olarak devrimci birer proleter haline geleceğiz. Aynı zamanda, yükseldiğimizde yukarı doğru, paramızın korkunç gücü de yükselecek
Aslında kolaylıkla fark edilebilir bir sağlamlıkta başka topraklara özendirilip göç yoluyla gönderilen Yahudiler toplumsal l katmanların arasından hızla en üste çıkan yerli Yahudiler bir inkılabı getirecek gücü oluşturuyorlar. Hiçbir akılcı netice bundan daha sağlıklı olamaz!
1898'ın soğuk bir kış gününde, Eliezer Ben-Yehuda ile Theodor Herzl, Viyana'da nihayet karşı karşıya geldiler. Eliezer'in sergilediği sevgi, saygı ve hayranlığına rağmen Herzl, karşısındaki adamı ciddiye alınmaya bile değer görmemişti. Herzl, yarım saatten daha az bir vakit ayırmaya ancak tenezzül ettiği muhatabı hakkında günlüğüne şu notu düşecekti: "Ben-Yehuda isimli heyecanlı bir genç, bugün benimle görüşmeye geldi. İbranicenin konuşma dili olabileceğini düşünecek kadar çılgın!" Herzl, açık bir istihfaf tezahürü olarak, Ben-Yehuda'dan "genç" diye bahsediyordu, ama kendisi ondan iki yaş küçüktü.
Eliezer, Politik Siyonizmin karizmatik kurucusuna İbranicenin Filistin'deki Yahudilerin konuşma dili olması gerektiği yönünde ısrar ettikçe, Herzl geri adım atmıyordu: "Biz şimdilik Yahudilerin Filistin’e yerleşmelerini sağlayalım. Orada birkaç nesil yaşadıktan sonra hangi dili isterlerse onu konuşsunlar.”
Sayfa 96
Artık geriye düşünmek için iki vatan kalıyor :Filistin mi? yoksa Arjantin mi ?
İnsanlıkla anlaşma sağlanamadığında, madalyonun Bir de diğer tarafı vardır ;gülünç tarafı.