Çok değil daha dün, dalgalı denizde hareket ediyordunuz, kıyısız ve kimliksizdiniz. Sonra hayatın nefesi rüzgâr, yüzündeki ışıktan bir örtü dokudu size, çok geçmeden eliyle bir araya getirip biçimlendirdi size ve başınız dik şekilde dorukları aradınız. Ancak deniz peşinizden geldi ve şarkısı hala sizinleydi. Ve onunla olan akrabalığınızı unutsanız da, daima anneniz olduğunu söyleyecek ve sizi daima kendine çekecektir.