Books and Views
@turkanbasa
151 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Savaşın getireceği zararı bilmeyen, savaşın getireceği yararı da bilmez.
Sayfa 16Kitabı okudu
İşte bu yüzdendir ki savaş sanatı, düşmanın gelmemesini ummaya değil, düşman geldiğinde onu hazırlıklı bir şekilde beklemeye dayanır; düşmanın saldırmayacağını ummaya değil, kendini saldırılmaz bir konumda tutmaya dayanır.
Sayfa 39Kitabı okudu
Koynunda unut beni. Göğsünde fazladan bir kemik olayım.
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Cesaret, ancak göstermemiz gerektiğinde imkansız olduğunu anladığımız bir erdemdir.
Sayfa 451Kitabı okudu
Bizim için yaşamak eksilmekti, artmak değil.
Sayfa 401Kitabı okudu
Kustum öz ağzımdan kafatasımı.
Kabuk kaldım.
Sayfa 395Kitabı okudu
Uzaklarda aramaya gerek yok, cehennem yeryüzündedir.
Sayfa 394Kitabı okudu
Ödenmemiş bir hesap vardı aramızda. Ama sorun şuydu ki, ikimiz de kendimizin alacaklı olduğunu düşünüyorduk.
Sayfa 347Kitabı okudu
İnsanın kaybedecek ya çok fazla şeyi olmalı ya da hiçbir şeyi olmamalıymış. Benimki gibi kaybedecek az şeye sahip olmak en kötüsüymüş.
Sayfa 304Kitabı okudu
Duygular andır, gelir geçer. İnsansak eğer, bir duygudan bir duyguya geçeriz. Her birinde sonsuza kadar kalacağımızı sanırız. Aşk mı? Hiç bitmeyecek ki.. Ölüm mü? Hiç gelmeyecek ki.. Ömür boyunca defalarca doğarız ve ölürüz.
Sayfa 281Kitabı okudu
İnançsızlığın iyi tarafı bu işte. Bir tek ölüme inanıyorum ben. Ölünce bittiğine göre, yaşanmış olanın da bir anlamı yok.
Sayfa 216Kitabı okudu
Bizde itiraf yoktur.
Bizde itiraf eden huzur bulamaz.
Bizde itiraf demek, suçumuzun her bir ayrıntısının hücrelerimize yapışması demektir.
Biz itiraf edersek unutamayız.
Biz oysa unutmak isteriz, olmamış gibi yapmak.
Biz mecbur kalırsak tövbe ederiz.
Sayfa 206Kitabı okudu
Özetle, yaşamak bir denge meselesidir. Birine aşırı bağlanmak dengesizliktir.
Sayfa 184Kitabı okudu
Bütün bu sohbetler, meyve soyup yemeler, çay içmeler, vakitlice yatmalar, lavanta kokan çarşaflar iyiydi, hoştu. Ama mutluluğu andırmıyordu. Bunların adına dense dense huzur denirdi. Kişiliksiz, sıradan bir huzur. Huzur böyle sıradanlaşınca bir değeri kalmıyordu.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ama yeteri kadar sevemeyince, çok küçülüyor insan.
Sayfa 254Kitabı okudu