Gülümseyişini virajlardan dudaklarıma taşıdım. Bana ait olmadıkça benim olan bakışı kanattım.
Derimi ve küskünlüğümü sıyır., çünkü hayat kurban arar. Çekirgenin üçüncü sıçrayışı... Acı büyükse bu bana yakışır. Ama sıradansın., ama vasatsın., ama elveda. Baksana.........., sana hiç gözyaşı hediye edildi mi? Mektuplarını sen yazmadan önce okudum ve sana gözyaşlarımı hediye etmeye karar verdim. Al avcuna doldur, yüzündeki kabukları soy; kırmızının sızısını gör. Sokakta birine rastlayana kadar git. Ve, ve, ve asla geri dönme. Ama merak ediyorum ; sana hiç aşık olundu mu?
Çünkü aşk akıllıların ve korkakların işi değildir.
Okur Takip Önerileri
birini sevmem ne işe yarayacak?
Anlamıyor musun,
kalbim kalmadı
Sakın üşütme. Sakın yaşlanma. Sakın yıkılma. Sakın, sakın, o güzel ruhunu ayaza tutma. Tahtadan defterler yap, deniz kabuklarından kutular, şiirin yetişemediği müzikleri duymak için kalbini yastığın altına koy. Senden çalındıkça çoğalan hayatı, gözyaşlarından çıkardığın mutluluğu anlat. Gözlerindeki aşkı değdir parmaklarının biçimlediği her rüyaya. Senden bana ulaşan rüzgarın da adı bu olsun...
Bana içeriyi bilmiyorum diye daha çok kız, ama n,olur daha güzel kız.
Hayatın suçu diye geçiştirdiğimiz bütün ihanetler biz değil miyiz? Sevdiğin resimlerin, sevdiğin kitapların, sevdiğin kadınların düşmanı. Bu yüzden seni üzmenin bir yolunu hep bulacaklar. Sana iyi şeylerden bahsetmek istiyorum. İyi olan şeyler. İyi ve uzun olan. Bizi sevgi dolu ve güçlü yapan şeyler. Gülmeyi yeni öğrenen bir çocuk gibi acemiyim. Sana anlatacak doğru dürüst bir gerçek, ya da avutacak kadar güzel bir yalan bulamıyorum. Sadece seni hayatımda üç kez görmüş ve unutamamış olabilirim. Sadece seni sevmiş olabilirim......
Her kızgınlığa senin adınla başlıyorum. Kokulu çiçekler alıyorum ama hep aşktan yaralı birilerine veriyorum. Yaşadığı tüm haksızlıklara rağmen hala insanları sevmeyi beceren tek arkadaşım o mu acaba diyorum.
Olmuyor, göz göze gelmemiz yasak. Sana güzel olan ne varsa yollamam yasak.
Meğer sen tüm çırpınışlarıma sırtını dönmüşsün.
Arada bir ablanla gönderdiğin haberlerde “Umay,ın burada ne yaşandığından haberi yok” diyormuşsun. Tabii ki bilmem, tamı tamına anlamam imkânsız Atilla. Ama kalbimdeki acıyı nereye koyacaksın, göğsümdeki sıkıntıyı nereye saklayacaksın. Hayata kızıp kızıp fotoğrafına ve gönderdiklerine sarılmamı nasıl yok sayacaksın.
Seni öyle özledim ki, utanıyorum. Geçen gün arabamın frenine sonuna kadar basıp denize doğru koşmaya başladım. Dolmabahçe,yi yalayıp yutmaya çalışan dalganın sen olduğunu sandım. Üzülme.., ağlamadım. Kahkahalar atarak biricik hayatıma geri döndüm. Hadi beni alkışla.
Şekerler eline geçerse onları saklama.
Sadece parlak jelatinleri kitabının arasına koy. Böylece beni daha çok düşünürsün.
Çünkü işittikleriniz ve duyduklarınız, nerede durduğunuza bağlı olduğu kadar, nasıl bir insan
olduğunuza da bağlıdır.
