İyi misin?" diye soruyorlar dalga geçer gibi. Anlatayım ben size, nasıl olduğumu. lyi değilim mesela,hemde hiç.
İçimde kelimelere sığdıramadığım vedaların konuşması,boğazımda düğüm halinde vedaların hüznü var.
Birine ve bir şeylere ihtiyacım var, ama hiçbir şeye tahammülüm ve katlanabilecek gücüm de yok. "Bu halim sizin eseriniz, beni bu hale siz getirdiniz" demek istiyorum, ama sesim çıkmıyor gibi.
Gücüm yok.
Söyleyemediğim, yuttuğum kelimeler sanki geceleri bir el boğazımı sıkıyormuş gibi hissettiriyor. Sadece kabuslarımda bağırabiliyorum. Gücüm yok artik, yoruldum.
Ben sevilmek veya yanımda olunmasını değil ben anlaşılmak istiyorum.