İnsanlığın kendisinden ahlâki bir uyanış beklemek tıpkı kendi saçını çektiğinde dünyanın havaya kalkmasını beklemek kadar imkânsızdır. Ahlâki bir uyanış için insan ırkının dışında bir kuvvet gereklidir.
İçindeki başka bir varlıkla konuştuğunu anımsıyordu ancak o da oldukça belirsizdi. Düşünceleri onu rahatsız etti ve kendini adeta iki ayrı kişinin bedenindeymiş gibi hissetti.
Akıl sadece anladığı kadarını öğrenebilir. Anlamadığı şeyleri görünmeyen bir elin tersiyle iter. Ama bazen bu itilen şeyler derinlere iner ve orada bir duygu patlamasına neden olabilir.
Sahip olduğunu kaybettiği; tutku dolu, yeni uyanan benliğinin arzuladığının elinden alındığı duygusuyla, yalnızca bu an işkence edebilirdi ona, o sırada etmekte olduğu gibi…
Sayfa 73 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Ah insan doğası! Gerçeklerin perde arkasında saklanmasına, entrikaların sahnelenmesine neden bu kadar hevesliyiz? İnsanlığın karanlık yönlerini kucaklamadan, gerçeklerle yüzleşmeden nasıl aydınlığa doğru ilerleyebiliriz?
"İnsan çoğu zaman içinde birçok parçasıyla yalnız değil midir zaten? Anlatamadığında, anlatsa da anlaşılamadığında... Özellikle anlatsa da çözüme kavuşamayacağını biliyorsa birde..."
Gerçekliğin ince perdelerinden birine takılıp kalmıştı ve artık gerçeklerden kopmuştu. Yaşadığı dünya ona uzaktı ve onu anlamıyordu. O da dünyaya yabancıydı ve içinde kaybolmuştu.
Zamanın acı darbeleri onu yorgun düşürmüştü ve hayatın zorluklarıyla mücadele ederken parçalanmış bir şekilde yatıyordu. Bedeni ile ruhu arasındaki uçurumda sıkışmıştı, geçmişin ağırlığı sırtında kocaman bir yük gibi duruyordu. İçindeki derin boşluğu hissetmekten kaçamıyor, rüyalarındaysa derin bir su kuyusuna düşmüş benliğini yitirmiş gibi dolaşıyordu.
Boş bir sokakta yalnızım...
Sessizliğe karışan adımlarımın bir yankılarıyla,
Daha ne kadar yürüyeceğim?
Binaların yüksek duvarları gökyüzünü gizlemiş.
Sadece güneşin sıcaklığını tenimde hissedebiliyorum.
Bir adım daha atsam belki aydınlığa çıkabilirim.
Ama saat acımasızca gece yarısını işaret ediyor.
Bu beni düşündürüyor.
Şu an gündüz mü güneşin parıltısı?
Yoksa gece mi?
Bilemiyorum..!
“-e.e.cummings’in sözü; şöyle der:
Seni diğerlerinden farksız yapmaya
Bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada,
Kendin olarak kalabilmek,
Dünyanın en zor savaşını vermek demektir.
Bu savaş bir başladı mı,
Artık hiç bitmez!…”