Her şey kayar, akardı. Sular, rüzgârlar, bulutlar ve bilhassa zamanlar. Zaman ki baş döndürücü akışını bu saf, bu berrak havada ruh daha çok duyar.
Benliğimizdeki harikulade bir sessizlik içinde, ruh, her zaman gizlice duyduğu ezeli bir destanın bozulduğunu, artık sustuğunu anlardı. Onun için bütün guruplar bir dağılma, bir çöküş ve bir ölüm hissi verirdi.