Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Gün döndü geceler uzar hazırlık sonbahara
Yagmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Birgün gözlerimin ta içine bak
Anlarsin ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüs basak
bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
gün döndü geceler uzar hazırlık sonbahara
o mahûr beste çalar Müjgân’la ben ağlaşırız.
"Dışarıda tanımalıydım seni. Sokaklarda daha az tasa ile dolaşmalıydık. El ele değil belki ama yan yana. Duvarlarla sınırlandırılmayan mavi gök altında tatmalıydım dudaklarını."
"Çok geç değil sevgilim."
kimi sevsem sensin/hayret
sevgi hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin/hayret
senden nedense vazgeçilemiyor
Dünya soğur, akşam serinlerken, Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim, Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Aynı Tanrı'ya inanmadık biz seninle hiçbir zaman. Sen, elini göğsüne götürüp taptığın Tanrı'na dua ederken, ben o Tanrı'yla kavga ederdim mesela. Sen de biliyorsun ki biz seninle hiçbir zaman aynı dünyaya ait olmadık. Olamayız da.