Hatıralar dolabı öyle boktan ki işte, açmanın kimseye faydası yok. Hoş açmıyorsun, kendi kendine açılıveriyor; günün tuhaf bir saatinde, olamaması gereken yerde, beklenmeyen, hazmedilmeyem bir misafir...
Günden çok şey bekliyoruz. Oysa o sadece bir gün, 24 saat, bin 440 dakika, gece ve gündüzden oluşan. Gün ne beklemek için ne de saymak için. Gün sadece bir gün... Günü bırak, şarkıya eşlik et.
Vicdan öyle bir şey ki ses tellerin kopsa kulakları sağır edecek kadar bağırıyor. Ayaklarına felç de inse içinde bir tazı varmışçasına o koşuyor. Vicdan varsa şayet gölgesi insanın...
Sadece birkaç günde büyük büyük hayallerimiz yerini sadece hayatta kalmaya bıraktı. İşte hayat bu kadar basit, alabilirseniz doğanın mesajı bu kadar berrak.