Kudüs’lü bir çocuk olmak mı, Kudüs’e giremeyen bir yetişkin olmak mı daha zordur ?
Nebilerin cemaat olduğu Aksa’yı, kucağında üç beş taşla savunmak için ribat beklemek mi, hiçbir şey yokmuş gibi, her şey yolundaymış gibi sofra kurmak, çay demlemek, uyumak mı?
Utana utana yaşamaktan, utanmayı unutmak mı daha acınasıdır; kucağında taşlar, yüzünde gülücükler, yüreğinde kocaman bir cesaretle beklemek mi Aksa’yı?
bu dizeler beni kalbimden vurdu….