DİKKAT, SPOILER ICEREBILIR!
Kitap beni şok etti. Cidden böyle beklemiyordum. Yalan yok Wattpad’de iken okumuştum ve bu yazarın dilini de çok severim. Ama 700 sayfayı 1,5 günde okumak... Bence bu başarıdır. Resmen başına kilitlendim. Derslere girdiğim süreleri tabiki çıkardım aradan ama aklım kitaptaydı ne yalan söyleyeyim. Kitap, babası tarafından sevilmeyen 17 yaşındaki Asi Merve Karakuyu’nun, (ailesi tam bir kaos) ve 26 yaşındaki iş adamı Karan -Ali- Çakıl’ın etrafında dönüyor. Sübyancı demeden önce kitabı okumanızı tavsiye ederim. Merve’nin ablası Defne tam bir pısırık. Karakteri değil düşünceleri pısırık ve bu durum beni sinir etmekten başka bir işe yaramadı. Merve o evdeki en olgun kişiydi. Merve’nin şeref yoksunu babası Mehmet Karakuyu ise benim anlamlandıramadığım biri. Ailesini sevmiyor. Karısını da aldatıyor. Pişkin pişkin kızına bir şey yokmuş gibi davranıyor. Sevgi olamadan büyüyen bu kız, babasını hissizlikle cezalandırıyor. Merve çıkmaza girerken ona Karan’ın eli uzanıyor. Karan, Merve kadar yaralı, içi kan ağlayan, kan kusan fakat kızılcık şerbeti içtim diyen bir karakter. Annesinin kendisini terk etmesi onda travma yaratırken gerçek anlamda terk etmesidir ördüğü duvarların sebebi. Biri anne, biri baba oluyor. Birbirilerinin yaralarını sarıyorlar... Kitap çok akıcıydı. Beğendim. Tavsiye de ederim. Bugün ikinci kitap Reyc’e başlayacağım. Bu arada Kehf’i üçüncü okuyuşum. İlk kez Wattpad’de, ikinci kez Kitap olduğunda 2017 de, ve bu da üçüncü kez. Gerisini siz düşünün.
