rosyln
@vuneralbe
kalbimin kırıkları kalemimin mürekkebine dönüştü, çığlıklarım harflerim oldu. ben bayım, ben yazarak nefes alanlardanım.
51 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
kendinden çok başkalarını düşünüp empati yapmaktan benliğini kaybedenlere, herkesi ama herkesi, kendisi dışındaki herkesi çok iyi anlayıp yaptıkları her şeyi anlayışla karşıladıkları için suçu kendine atanlara, acılarının okyanusunda kaybolanlara, tüm pişmanlıklarını, hatalarını ve yara izlerini ortadan kaldırmak istediği hâlde yapamayanlara, belirsizlik çukurunda hâlâ yolunu aramakta olanlara, ruhunu kaybedenlere ve belki de asla bulamayacaklara..
yalnız değilsiniz ama keşke yalnız hissetmek zorunda kalmasaydınız.
"Bugün" diye adlandırdığımız şey, "geçmiş ve geleceğimizin toplamıdır". Yani geçmişimiz; elimizden uçup gitmiş, kaybolmuş bir zaman değildir. Şimdiki zamanın içinde duran, bekleyen bir şeydir.
Hayatımız, "bir yumağın sürekli sarılmasıdır." Yaşadığımız her şey, ardımıza takılıp gelmekte ve doğal olarak da birikmektedir. Yol boyunca ne yaşandıysa toplamaktadır çünkü.
Okur Takip Önerileri
"Bizim kalplerimize insanlığı kim verecek?"
Hiç bilmediğim şeyler var sanki bu dünyada ve sanırım hayat, hiç de kolayca anlaşılabilir bir şey değil.
Hiç, birileriyle aynı dünyada yaşamaktan utanç duyduğunuz anlar oldu mu?
Keder bulaşmış ömrümüze.
Öyledir. Bazı fotoğraflar her seferinde içinizi yakar.
Kibir denizinde boğulmuşuz da haberimiz yok. Değirmenimiz susmuş, unumuz bitmiş. Fırınlarımız da kararmış, kalplerimiz gibi.
Birbirimizin hayatlarının içindeyiz. Bundan hiç haberdar olmasak da...
Birbirimizin hayatlarının içindeyiz ve insan olmak galiba "diğerkam" olmaktan geçiyor.
Dedemden öğrendiğim, "insan olmak" kendi mutlu olduğun şeyleri yanındakilere de iletmektir. İnsan, kendinde olmasını istediği herhangi bir şeyi bir başkası için de aynı şiddette isteyebiliyorsa "insanım" diyebiliyor.
Çok sevdiğiniz bir şeyi ağzınıza götürdüğünüzde aklınıza gelen şey, sizin aslında "kim olduğunuzu" da söylüyor, farkında mısınız?
"Bardağı suyla doldurursunuz. Dolar, ama taşmaz. Ağzına kadar doldurursunuz, yine taşmaz. Ama bir damla daha koyarsanız, işte o zaman taşar. Sadece bir damla. Biliyor musunuz, bardağın taşmasına bir damla kaldı!"
"Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz. Herkesin mezarı kendine."
Kelimelerin ruhu vardır.