Kör bir kuyuya düşmüşüm, inceden düşüncelerim
çizilmiş.
Aklım burkulmuş, yüreğim incinmiş.
Bir el uzanır mı yüksekten?
Tutunabilir miyim alçaklardan?
Nasıl derinlerdeyim, kıymetsiz her şeye, paha biçilemez
değerler biçmekten.
Bakıyorum da nasıl perişan bir haldeyim.
Kör kuyuların dibinde sürünmekteyim, yetmiyormuş gibi
bir de ümit etmekten.