CARPE DİEM
@y3siw
Hiç kimse izlemiyormuş gibi dans et, hiç incinmemiş gibi sev, hiç kimse dinlemiyormuş gibi şarkı söyle, dünya cennetmiş gibi yaşa...
null
142 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Unutmak mümkün mü Çocuklarımın donan ellerini, ayaklarıni nefesimle ısıtmaya çalışırken ki çaresizliğimi. İnsanların yardım çığlıklarını duyarkenki caresizligimi, açlıktan soğuktan ağlayan çocuklarımı. Binalardan çıkan toz bulutunu,insanların çığlıklarini, şoktan donmuş hallerini, hastahane bahçelerinin ceset dolu olmasını, insanların üst üste gömülmesini. Kaybettiğimiz akrabalarımızi, komsularimizi, sevdiklerimizi.
CARPE DİEM tekrar paylaştı.
Depremde herşey gibi kitaplığımda devrilmisti. Soğuktan petekler patladığı için bütün kitaplarım küflenmişti. Şimdi yeni bir hayat kuruyorum kendime. Gereksiz insanları atıp yerine kitaplık kurmaya karar verdim.,😁
Okur Takip Önerileri
CARPE DİEM tekrar paylaştı.
İnsan bulunduğu durumun şeklini alıyor su misali. Kimi bir buz parçası zaman alıyor kabına uyması, kimi coktan vazgeçmiş benliğinden uymuş akışına hayatın. Muhakkak alışıyorsun bulunduğun konuma.
Düşününce nefesini darlayan, duyguların oluyor zamanla sen farketmeden.
Ondandır hiçbir acı ilk günkü yakiciligini koruyamiyor.
Yani demem o ki zaman ilaç falan değil dertte derman da sensin önce tuz sonra merhemsin yarana.
Nasılım biliyormusun ?
Memleket gibi
Bir yanım enkaz
Öbür yanım enkaz olmayı bekliyor...
Aklımda tek cümle dönüp duruyor.
KİMSE YARDİMA GELMEDİ
KİMSE YARDİMA GELMEDİ
KİMSE YARDİMA GELMEDİ...
Pandemi ve İzmir depremi nedeniyle kaçıp babaocağıma Elbistan'a geldik tek derdim çocuklarımı hastalık ve depremden korumaktı. Oysa şimdi tamda en korktuğum yerdeyim... Bu defa kaçıp gidebileceğim babaocagimda kalmadı. Öyle yalnız, öyle kimsesizim ki ...
Yazmazsam dayanamayacagim artik
İçim yanıyor günlerdir yaşananlar, gördüklerim, şahit olduklarim kabus gibi.
Hiç siyaset yapmadım sevmem, yapamam da zaten o başka bir frekans bana göre ama hiçbirşey ekranlardaki gibi degil. İnsanlar hastahane bahçesinde günlerce defnedilmeyi bekledi. Bir kefen bile bulamayıp battaniyeyle defnedildiler. 36 bin insan diyorlar yahu nasil olur cenazeleri koyacak yer bulamadınız yüzlerce insan toplu defnedildikten bir hafta sonra 2 tır kefen geldi. Canı yanmayan yakınlarını kaybetmeyen kim kaldı ki ben sadece Elbistan'da olanlara şahidim. Nolur kimsenin acisiyla aklıyla dalga geçmeyin artık. Hatlarımız hayallerimiz bitti bizim artık. Gelecek planlarımız yok sadece günü kurtarma derdindeyiz artık.