Adalbert von Chamisso'nun kaleme aldığı "Peter Schlemihl'in Acayip Sergüzeşti," romantik edebiyatın öne çıkan eserlerinden biridir. 19. yüzyıl Alman edebiyatının önemli bir temsilcisi olan Chamisso, bu eseriyle insanın toplum içindeki yerini, dışlanmışlığı ve öteki olmayı ele alır.
Roman, ana karakter Peter Schlemihl'in acayip bir şekilde gölgesini kaybetmesiyle başlar. Gölgesizlik, toplum içindeki yerini kaybetmiş, dışlanmış bir varlık olmanın sembolüdür. Schlemihl'in yaşadığı bu acayip durum, onun toplumda yabancılaşmasını ve izole olmasına sebep olur. Gölgesizlik, yalnızlığın ve ötekiliğin bir metaforu olarak işlev görür. Schlemihl, toplum tarafından dışlanmış olmasına rağmen içsel bir erdem ve onur taşır. Kendi değerlerinden ödün vermeden yaşamaya çalışır, ancak toplumun normlarına uymadığı için sürekli bir dışlanma ve yabancılaşma hali içindedir. Sadık dostu Bendel ona karşılaştığı her sorunlara rağmen yoldaşlık eder. Yaptığı bir anlaşma sonucunda sadece gölgesini değil, aşkını ve hayattaki amacını kaybeden Schlemihl kendi için ve içindeki iyi taraf için farklı bir yolculuğa çıkar.
Eser, aynı zamanda romantizmin temel unsurlarını içerir. Doğa, insan duyguları ve metafizik kavramlar eserin atmosferini şekillendirir.
Peter Schlemihl'in Acayip Sergüzeşti, insanın kendi özünden uzaklaşması ve toplumun normlarına karşı durması durumunda yaşanan çatışmayı sorgular. Chamisso'nun eseri, bireyin kendi özgünlüğünü koruma mücadelesini ve bu uğurda yaşadığı sıkıntıları çarpıcı bir şekilde sunar ve toplumun dışındaki varlıkların yaşadığı trajediyi düşündürür.
