on iki yaşındayım.Düşmüşüm ve canım yanmış ve annem beni iyileştirmek ister.Ona doğru attığım her adımda sendelerim ancak o kollarını açmıştır.Ona ulaştığımda beni göğsüne bastırır.Onun sıcaklığı kaynaktan çıkan su gibi üzerimden akar."Sevgili kızım! Bebeğim benim!" diye mırıldanır,beni öyle bir şefkatle sarar ki.. Coşup ağlayacağımı düşünürüm."