"Bu koltuğa iyi bak" dedi Kaynamış, "buna oturmak için yapılanları ve bunun üstünde kalabilmek için yapılan şeyleri bilseydin insan denen varlıktan tiksinirdin."
dünya benden büyüktü, aşktan küçük kendimi aşka hibe etmeye ant içtim
neden taburcu olacakmışım senden sevgilim
yeminler olsun iyileşmedim, iyileşmeyeceğim
zenginim fakat yetim
halkın uğramadığı halk kütüphaneleri gibiyim.
cümleler de yaşlanır,beklemek de marry
herkes bir kapının eşiğinde paspas değil mi
nesi olurum diyordum ya dünyanın
beni bir gökdelene gök yaptılar sen gideli
Yakup nebiden beri yarısı kör,yarısı hipermetrop dünyanın
Ne kalp gözünü açacak gömlek ne yusuf var üstelik
Öyle kör,öyle sağır,öyle dilsiz,öyle pespayeyiz
Esas olan bugündür evlat. Dün, rahmetlidir çünkü. Bir ölüden medet ummak akıl karı değildir. Yarınsa, doğmamış bir çocuktur. Düşük olma tehlikesi vardır. Yalnızca elindeki senindir. Diğerleri hayalden fazlası değildir.