Serap
@Serap2323
Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Bê hêvî nemîne, hêvî jiyane.
*Umutsuz kalma, umut hayattır.*
104 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Ez keçika bajêr im, belê.
Lê ez jî wek te kurd im.
Ma tu qet napirsî?
Ew keç nikare ji min dûr be.
Ji ber ku wî bêriya min kiriye.
Belê, min bêriya te kiriye.
Gidişinden biliyordum dönmeyeceğini.
Ama işte hep bir umut taşıdım içimde bir yerde.
Bugün içimdeki ışığı söndürdüm.
Artık gelsen de sevincimi içime gömerim.
Sana dair her şeyi sakladığım yerini,
Ne yakabildim, ne de atabildim.
Belki de seni,
Sadece sen istersen çıkarabilirim.
Senden ancak nefret edebilirsem,
Vazgeçerim.
Vazgeçir beni.
Zira sevdanı yüreğimin daha fazla taşımak isteyeceğini sanmıyorum.
Taşıyabileceğimi sanmıyorum.
Bulutlar yağdırdı üzerime gözyaşlarını,
Ve güneş doğmadı pencereme,
Sevdandan...
Okur Takip Önerileri
Hayatmış.
Ve hayat böyleymiş.
Kadere karşı çıkınca da değişen bir şey olmuyormuş.
Yazılanı yaşıyorsak,
Özgür irademizin olduğunu söylemek ne kadar doğru?
Denildiği üzere nedenini öğrenmek içinse her şey...
Ne kadar süreceğini bilmeden yaşamak mı adil olan,
bilerek yaşamak mı?
Derbas dibe.
Evîn tê jibîrkirin.
Jîyan wusa ye.
Lê bê te jîyan,
Mîna ku di tariyê de hewceyê ronahiya mûmê ye.
Çend roj derbasî bu, nizanim.
Lê, min bêriya kenê te kiriye.
Min bêriya dengê tene delal kiriye.
Bugün dağa doğru yürüdüm.
O nefis kokuyu içime çektim.
Deniz kokusu dahi bu kadar iyi gelmemişti.
Belki dediğin gibi,
Dağların kızı olmamdandır.
Kimsecikler yok burada.
Sessizlik...
Kalabalığın içinde kaybolmuş gibiydim.
Bir tek sende kaybolmadım.
Sonra sen de gittin.
Bir başıma değilim aslında,
Ama bir başına olmak da iyi hissettiriyor.
Ve dağ kokusu, rüzgar esintisi eşliğinde bir kilam çalıyor.
"Aze" İlkay Akkaya.
Hikaye Aze ve Bedranın sevdasını ele alsa da,
Sonumuzun bu şarkıdaki gibi olmamasını diledim yalnızca.
Mesaj yazarken adın çıktı birden.
İyiden iyiye gidiyorken,
Yine seni hatırlatan bir şey de dağılıyorum işte.
Adını görünce nefesim kesilirdi,
Aşk bu olmalı belki de derdim.
Aşk değilmiş.
Sevdaymış.
Ve sen sevdam olarak kalacaksın.
Hissettiğim her ne var ise bedenime ağır gelen,
Bir bir terk ediyor beni.
Bir tık kırgınım aslında,
Beni sormamana.
Lakin sorsan gelirdim,
Bu nedenle de müteşekkirim sana.
Aslına bakarsan ben hep müteşekkir kalacağım sana,
Ve borcumu benden tek dileğini gerçekleştirerek,
Seni unutarak vereceğim.
Roj baş ji te ra hevalê min.
Zamanı geri alsalar,
Ben yine severdim seni.
Hatırıma geldikçe,
Gülüşün,
Keşke demiyorum,
Ve sen hâlâ iyikimsin.
Şimdi diyemem ki,
Diğer cihana kaldı sevdamız,
Diğer cihana bir başkası ile girmeyeceğimiz ne malum.
Tutulmayan sözler boşlukta ses çıkarmak gibi,
Gideceği yer belirsiz.
Oysa benim bütün yollarım sana çıkıyordu.
Bela serê min (başımın belası) derdin,
Bazen öfkeyle, bazen gülümseyerek.
Ama ben her iki halini de sevdim.
Şimdi,
Bela da olmuyorum artık,
Mutlu musundur, üzgün mü?
Bilemiyorum.
Lakin ben hep mutlu olmanı isterim.
İlk Kürtçe şiirimi sana adadım ben.
Ve sonrakileri de,
Açıkçası kalemim hep sana yazdı.
Lakin asla pişman değilim sen olduğun için.
O zamanlar ilk ve sonum olacağın kanaatindeydim.
Olsun bazı anılar hatırlanmak için vardır.
Hatırımda bir sen varsın.
"Spasî ji bo eşqa te,
Ew dermanê te da min
Jîyanê tam nemabû lê
Tu hatî ser serê min."
Dörtlük de yer alan kilam bizi hatırlatacak hep.
İsyan da etmiyorum ki,
Yaşanması gerekiyordu.
Aslına bakarsan minnettarım hayatıma geldiğin için,
Gidişine olamasam da.
Bir tek sen bilmedin,
Elimdeki kalemin yalnızca sana yazdığını.
Bir başkası olsa da hayatımda,
Yazmayı bırakacağım.
Çünkü bu yazılar bir tek seni hatırlatır.