Serap
@Serap2323
Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Bê hêvî nemîne, hêvî jiyane.
*Umutsuz kalma, umut hayattır.*
104 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sana teşekkür ederim.
Hayatımı gelişinle şenlendirdin,
Gidişinle de huzuru bıraktın sol yanıma.
Teslim oldum sonunda,
Sevdana.
Gecem senle geçiyorken,
Gündüzüm neden sensiz kaldı?
Belki de artık azad olma vakti gelmiştir gecelerin...
Bitap düşmüş biraz
Yıldızlarda terk edince.
Onu yalnız bırakmayan bir tek dolunay kalmış.
Dolunayın da pek kalası yokmuş.
Seni O'na emanet ettim.
Bilirim çünkü seni en çok düşünen "o".
Gece aklımda ve kalbimde olduğun yetmiyormuş gibi,
Dualarımda da sen varsın.
Ve kalbimden gidersen bir gün,
Dualarım da hep yaşayacaksın.
Okur Takip Önerileri
Baharın gelişini gülüşünden,
Kışın bitmeyeceğini son defa adımı seslenişinden anlamıştım.
Şimdi ne bir ses gelir senden,
Ne sen.
Özlemek istemiyorum artık seni.
Özlemek istemiyorum.
Şiir okurdun ya bazen,
Ruhumu dinlendiren.
Demiştim ya sana,
Binlerce kişi okusa aynı şiiri,
Sesini tanırım.
Ve artık,
İçime işlemez sesin.
Sadece sen.
Beni sadece sen içten güldürebilirsin,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen içten mutlu edebilirsin,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen kırabilirsin,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen içten sevebilirsin,
diye düşünürdüm,
Beni samimiyetle sadece sen anlarsın,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen rüyalarına yoldaş edersin,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen olduğum gibi kabul edersin,
diye düşünürdüm.
Beni sadece sen etkileyebilirsin,
diye düşünürdüm,
Beni sadece sen bırakmazsın,
diye düşünürdüm.
Ve evet hâlâ aynı düşüncedeyim,
Lakin beni güldüren tek sen değilmişsin.
Özür dilerim.
Dediğini yerine getirdiğim için.
Ve biliyor musun?
Artık gelmiyorsun rüyalarıma.
Sesini anımsamak istiyorum,
Gülüşünü hatırlamak.
Unutmaktan korkuyorum.
Unutturmasan kendini.
Bir de,
İyi misin?
Merak ediyorum.
Sana yemin ederim,
Geldiğin gün gideceğim.
Geldiğin gün vazgeçeceğim senden.
Zira biliyorum.
Bir daha gidersin.
Ve ben bırakıp dönebileceğin biri değilim.
Gidişinden biliyordum dönmeyeceğini.
Ama işte hep bir umut taşıdım içimde bir yerde.
Bugün içimdeki ışığı söndürdüm.
Artık gelsen de sevincimi içime gömerim.
Sana dair her şeyi sakladığım yerini,
Ne yakabildim, ne de atabildim.
Belki de seni,
Sadece sen istersen çıkarabilirim.
Senden ancak nefret edebilirsem,
Vazgeçerim.
Vazgeçir beni.
Zira sevdanı yüreğimin daha fazla taşımak isteyeceğini sanmıyorum.
Taşıyabileceğimi sanmıyorum.
Bulutlar yağdırdı üzerime gözyaşlarını,
Ve güneş doğmadı pencereme,
Sevdandan...
Hayatmış.
Ve hayat böyleymiş.
Kadere karşı çıkınca da değişen bir şey olmuyormuş.
Yazılanı yaşıyorsak,
Özgür irademizin olduğunu söylemek ne kadar doğru?
Denildiği üzere nedenini öğrenmek içinse her şey...
Ne kadar süreceğini bilmeden yaşamak mı adil olan,
bilerek yaşamak mı?