Konstantin Mikhailoviç Simonov, 28 Ağustos 1979′a kadar bekledi.Sonra kendisini bekleyen sevdiği kadının yanına gitti.
Bekle Beni
Bekle beni, döneceğim ben
Çok çok, bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda – bekle
Uzak yerlerden mektuplar kesilince
Bekle beni
Birlikte bekleyenlerin