Hitler Yahudilere cehennemi söz vermişti.Yahudi nüfusunun yarısının kökü kazındı.Hitler sözünü yarı yarıya tuttu. O gün, Nazilerin yarım zaferi anlamına geliyor.Alman halkına sınırsız kin besliyor.Baskalari bağışlamayı kabul ediyor ama unutmayı değil. Asla unutmayacak ve bağışlamayacak.Zaman hıncının üstesinden gelmeyecek.
Bizim ayrıligimiz bir ölüm kalım meselesi. Ortak hayatımız çekilmez, hatta insanı ruhen çökerten bir hal aldı. Neden? Bunu kelimelere dökemiyorum. Onun için de her şeye rağmen canigonulden sevdiğim oğullarımi terk ettim. Tuttuğum yolu anlamadıklarıni ve bana karşı bir nevi kin beslediklerini üzülerek fark ettim. Çok acı verici olsa da bence onları bir daha görmemek babaları için daha iyi olacak....
Dünyanın neresinde olursa olsun, kök salınır. Toprak o kadar önemli değildir.
Önemli olan tek şey, davranışımızın bize ne yaptırdığı, hafızalarımızın neyi övgüyle andığıdır..
Belki de evrende tek başımayımdır? Algıladıklarımın hepsi sanrıdan ibaretse, evrenin kendisi de yoktur belki?
Kendim de muhayyilemin bir ürünüyümdür,
olamaz mı?