Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Şükran Yiğit
Şükran Yiğit Yorumları ve İncelemeleri
Şükran Yiğit yorumları ve incelemelerini, Şükran Yiğit kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Şükran Yiğit puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Saat 23:56. Yeni güne 4 dakika var. Ben iki gündür elimde olan kitaba bakıyorum. Aklım sakin de, yüreğim pek bir dalgalı.
Bahar yeşili Filiz’i düşünüyorum, adımları çocuk Mine’yi, dili binbir çeşni Arkadyus’u.
Sonra bir duvarı düşünüyorum.
Tepesinden aşağı duvarın öte yanı değil de, bambaşka bir dünya olan o duvarı.
Gitmediğim bir mahallede tur atıyorum, Şarampol diyorlar adına. İçinde Rengin var, Ali var. Kulağımda önce Arım, Balım, Peteğim’in neşeli nağmesine inat iç burkan sözleri..
.
Bir radyonun başına oturmuşum.
Filiz anlatıyor, Mine ablanın sesi geliyor arkadan, gitmediğim Şarampol’ü anlatasım geliyor onlara. Sizden sonra Şarampol aynı Şarampol değil diyorum. Denize karşı çayın tadı bi’ buruk.
.
Şükran Yiğit on dördünde, etekleri çiçek bir kızı anlatıyor. Serpiliyor o kız, rüzgar da görüyor, kar da.. İnanır mısınız bir devrin sonuna bile tanık oluyor o kız. Aşka da, dostluğa da, değişimin türlü haline de.. Şükran Yiğit, yaşsız bir hikaye anlatıyor. Gitmeyi de, bir umut beklemeyi de, sevmeyi de, vakti geldiğinde kalbe toprak atmayı da..
.
80 darbesini İstanbul’dan dinlemiş, Ankara’dan okumuştum çoğunlukla. Şimdi Antalya’dan hissettim. Berlin Duvarı’nın sonunu Kreuzberg’dan izledim. Dilimin dönmediği duygulara, dili aşina şarkılar eşlik etti.
Hepsi Şükran Yiğit sayesinde oldu.
Bir romandan fazlasıydı Burası Radyo Şarampol.
Okuduğum ilk klasik Ana’ydı, Filiz inan seni tanıdım ben..
Velhasıl pek sevdim, pek ısındım..
Hem sevdim hem söylendim..
En uzak zaman diliminin yarın, en güzel şeylerin beş dakika sonra olacakmış gibi olduğu bir çağdayız. Çünkü anlatımın sahibi bir çocuk. Şans, talih, kaderin beş kuruşa olduğu zamanlar. Kırmızı rugan ayakkabılar, komşunun bahçesindeki kiraz ağacı, gazoz kapakları, istopta topu tutmak temel mevzu. Çok güzel, çok çok güzel bir anlatımla başlıyor
Minik bir kitap-kırtasiye dükkânının sahibi, yalnız ve yaşlı bir kadın: Karşınızda Süreyya Hanım. Çatıkatı için iki kiracı ararken verdiği ilândaki kriterlere - Güneyli Kadın ve Niteliksiz Adam'a - tıpatıp uyan iki yeni kiracısı aynı zamanda yeni sırdaşları ve dostları: Buyurun onlar da Laden ve Mercan. Bu üçlüye bir de Berrin Hanım ve onun gizemli hayatını eklediğimizde birbiriyle kesişen bu hayatların inanılmaz hikayesini okumaya hazırsınız demektir.
Berrin Hanım'ın kendi halinde bir hayat süren Süreyya'ya gönderdiği gizemli bir intihar mektubu ile başlayan olaylar bu üçlümüzün hayatını da bir anda değiştiriyor. Mektubun peşisıra giderek sis perdesini aralamaya çalışan Süreyya, Laden ve Mercan hem Berrin Hanım'ın geçmişine hem de kendi geçmişlerine doğru bir yolculuğa çıkıyor aslında. Biz de her birinin geçmişini, kayıplarını, yaralarını öğreniyoruz. Onlarla birlikte affedip iyileşiyoruz.
Şükran Yiğit yine o telaşsız, sakin anlatımıyla okuru içine çeken şahane bir kurgu oluşturmuş. İlk sayfalardan itibaren kendinizi her şeyin bir parçası halinde buluyorsunuz. Sevmemek mümkün değil.
Hani elinde cebelleşir ya bazı kitaplar, aslında kötü değildir ortalamanın üstündedir, ama sen öyle güzel kitaplar okumuşsundur ki hep aynı ritmi yakalamak istersin. Şükran Yiğit ile tanışıklığımız "Çatıkatı Aşıkları"na dayanır. Şimdi gelelim güzel kitabımıza. "Ankara, Mon Amour" kitabı da kalbimin bir köşesinde yer etti aslında. Yıllar önce birkaç defa gittiğimde bende sadece soğuk bir ürperti hissettiren şehir, bu kitapla beraber sıcacık çay gibi içimi ısıttı. Kitap, nedenini sonunda bile söylemediği bir intihar ile aklımızı çeliyor. Sonunda da hatırı sayılır karakterler bırakıyor bize. Suna, Emel ve Ömer..
Ankara, mon amour ; öncelikle mon amourun aşkım, sevgilim demek olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum. Sadece bilin istedim:)
Bir romanı okurken ne bekleriz? İyi hikaye ve şaşırtıcı bir son mu? Akıcı ve anlaşılır bir dil mi?
Bize bir şeyler mi öğretmeli? Düşündürmeli mi yoksa anafikri direkt olarak vermeli mi?
Bu sorulara bunca senedir o kadar
Yediden Edebiyat okuma kulübümüzün mart ayı kitabı canım Selin’in
önerisiydi. İlk kez Şükran Yiğit okudum ve ne ile karşılaşacağımı hiç bilmiyordum. Başlar başlamaz öyle bir sıcaklık, yakınlıkla okudum ki sayfalar akıp gitti. Bir kızın büyüme hikayesini okuduğumuz bu sayfalarda, kâh okul sırasında kendimi onun yerine koydum, kâh o üzülürken sarılmak istedim. Filiz kayıplar yaşamış ama güçlü, idraki yüksek, kitap okuyan, müziğe, sinemaya meraklı bir genç. Satırlarda bolca kitaptan ve müzikten bahsedilmesi, 80’li yıllardan günümüze Türkiye Almanya dönemini gerçek olgularla da aktardığından dolu dolu bir metin. Kitabın en arkasında şarkıların listesi var, bu da ayrı bir özen olmuş okurlar için. Hayatta geriye dönüp yaşanamamış anılar, affedilememiş kişiler, kalbi sızlatan yaralar ve tüm bunların yanında sıcacık saran dostlar, sanki uzun ayrılıklar olmamışçasına hissedilen taze duygular, geride bırakılan şehre yıllar sonra döndüğünde hiçbir şeyin eskisi gibi olmaması üzerine düşündürdü beni. Ben çok severek okudum, hatta tüm eserlerini okumak istediğim bir yazarla daha tanışmış oldum böylece. Size de okumanızı tavsiye ederim.
Şahane bir dönem romanı okudum. Filiz’in gençliği Antalya Şarampol ‘ de geçiyor.. Dostlukları, arkadaşlıkları , çocukluğu , ruhu… Nasıl naif bir anlatım.. Sadece Filiz’i değil etrafındaki insanların hikayesini de çok sevdim.. Antalya’dan Almanya’ya uzanan bir hikaye.. Arkada bırakılan ama ruhun unutmadığı aşklar, dostluklar, arkadaşlıklar .. Aradan yıllar geçse bile insan nasıl kopamıyor özünden. Okurken film izledim sanki. 80 lerin ruhunu Türkiye’de ve dünyada olan biten siyasal değişimleri ; içimizden olanların hikayesini şahane anlatmış. Yazara devam edeceğim. Tavsiye ederim..
Bazı kitaplar öğretir, bazı kitaplar düşündürür, bazıları ise kalbe dokunur... Benim için #burasıradyoşarampol kalbe dokunanlar arasında yerini aldı...
Filiz'in 14 yaşıyla başlıyoruz yolculuğumuza; onun yoksulluğu, yoksunluğu ve kendine özgü hayal dünyası içinde geçen çocukluğuna, ilk hayal kırıklıklarına, ilk aşkına ve radyo tutkusuna tanık oluyoruz önce... Sene 1980, ihtilal zamanı... Siyasi karmaşalar, kayıplar, arananlar... Filiz ergenlik çağındadır o dönem ve kelimelerle arası iyidir, sayılarla da öyle. Biraz obsesif, obsesif demeyelim de sayılarla ve kelimelerle bazı masum totemleri var diyelim biz ona. 🙃 Anılara düşkün, kalbi yorgun, hep bir arayış içindeki Filiz'in en yakın dostu, bir diğer kadın karakter olan Mine Abla'dır. Bu sımsıcak hikâyeye biz Antalya'nın Şarampol Mahallesi'nde gezinerek başlıyoruz ama yolculuğumuz Berlin'e ve 2019 yılına kadar sürüyor...
Damağımda bir kekre tat bıraktı bu kitap... Nasıl desem, tam sevineceğim, bir kalbim burkuluyor; üzüleceğim sırada bir kahkaha tufanı! Duyguyu okurun kalbine böylesine işleyen pek az kitap vardır. Yeri gelmişken söyleyeyim, Sevgi Cansever'in #ikibahçebirpencere kitabının tarzı da tam olarak böyledir. İkisini de alın, okuyun, okutun. Bana teşekkür edeceksiniz sonunda.
Eskiye Özlem.
Bir yazar olarak okuduğum bazı kitaplarda bu kitabı yazan keşke ben olsaydım diye düşündüğüm çok olmuştur.
Burası Radyo Şarampolde işte bu kitaplardan.Teknolojinin bu kadar hayatımıza hükmetmediği, saf temiz çocukluk yıllarımızı; ilk aşklarımızı ülkede yaşanan olayları o kadar güzel bir kurgu ile bütünleştirmişki yazar .
Sanki çocukluğumu tekrar yaşadım ve Şükran Yığit'in harika kalemine büyük hayranlık duydum.
Sevginin,saygının ve dostluğun önemini ve zor günlerde insanlar arasındaki olması gereken yardımlaşma ve desteği olağanüstü hissettiren çok duygulu bir kalemi var.
Kısaca günümüz kapitalist düzeninin yarattığı bencil insanlarla kurulu bu dünyada eskileri yaşamak isteyen herkesin okuması gerekli.