Babam sevgisini göstermekten çok uzak bir adamdı, "seni seviyorum" gibi sözleri çocuklarına bile sarf etmezdi. Bu öğrenilmiş bir eksiklikti. Kendi babasını yalnızca bir kez dedem ölüm döşeğindeyken öpmüştü.
Neden benimle kaldığını ona defalarca sordum, her zaman aynı yanıtı verdi: "Çünkü seni seviyorum, kalmak istedim, senin orada bir yerde olduğunu biliyordum." Ne kadar zarar görmüş olursam olayım, içeride bir yerde beni 'görecek' kadar çok seviyordu.
Partide ve yalnızca birkaç hafta önce düğünde olduğu gibi sık sık, sanki "benliğim" dış dünyayla bağlantı kurmaya çalışıyormuş, ama bozulmuş aracıyı, bedenimi aşamıyormuşum gibi hissediyordum.
Kimi zaman, tam da ihtiyaç duyduğumuzda yaşam bize meteforlar hediye eder. Her şeyin yittiğini düşündüğünde, en çok ihtiyaç duydukların beklenmedik şekilde geri döner.
Kimi zaman tam da ihtiyaç duyduğumuzda yaşam bize metaforlar hediye eder. Her şeyin yittiğini düşündüğünde, en çok ihtiyaç duydukların beklenmedik şekilde geri döner.
Zamanında gazeteci bir arkaşımın "bu gözlükler gözümdeyken kimse benimle yatmayacağı" ndan bunun bana özgü bir doğum kontrol yöntemi olduğunu söylediği kalın çerçeveli, camında çiziklerin olduğu gözlüklerimi düzelttim.