En Beğenilen Yılmaz Yavuz Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Yılmaz Yavuz sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Yılmaz Yavuz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Duvarlar mahkumların dert ortağı olsa gerek... Yazıdan geçilmiyor! Bir kısmı sonradan ilave olmuş, ama acı ve hüzünle yazılmış mahkum yazıları çoğunlukta. Harputlu Ahmet, Kastamonulu Ali, Bayburtlu Kenan ve sayısız isim...
Sayfa 17
Kısa bir zaman önceye kadar ümitlerin hem yanıp, hem söndüğü, bakışların hem kararıp, hem aydınlandığı, demli çayların içilip, iri boncuklu tesbihlerle ya sabırların çekildiği koğuşların taş duvarları, taş zeminleri sağır ve dilsiz görünüyor şimdi.
Sayfa 9
Yine Evliya Çelebi, çok renkli ama biraz abartılı üslubuyla Sinop Cezaevi'ni şöyle anlatır: "Büyük ve korkunç bir kaledir. 309 demir kapısı, dev gibi gardiyanları, kolları demir parmaklıklara bağlı ve her birinin bıyığından 10 adam asılır nice azılı mahkumları vardır. Burçlarında gardiyanlar ejderha gibi dolaşır. Tanrı korusun, oradan mahkum kaçırtmak değil kuş bile uçurtmazlar.."
Sayfa 13
...Ancak bu durumu yaşayan bilir. Bizlere mahkum deyip geçerler. Bilmezler ne azaplar içinde yatıyor bu mahkumlar!... Ama suçlu ama suçsuz cezaevine düştün mü? En yakın dostun bile seni tanımaz!
Sayfa 175
Dünyanın en iyi korunan, en disiplinli cezaevinden kaçmak mı? Buradan kaçmak, martıların uçmasına benzerdi. Evet, burdan firar etmek için kuşlar gibi uçmak gerekti!...
Sayfa 123
- Yenge, insanoğlunun başına gelmedik olmaz. Bugün benim başıma, yarın onun başına gelir. Tabiki artık bana ihtiyacı olmaz! Burdan taburcu olsam bile, cezaevine gireceğim zaten... Ne zaman çıkacağım hapisten belli değil! Dayın değil, kardeşin bile unutuyor insanı!...
Sayfa 187
-Buralarda yatması kolay değil! Düşmanımın bile bu zindanlarda yatıp çürümesini istemem. Biz insanlara göre değil buralar...
Sayfa 156
Sarı Mestan Meşhur Sinop Damı'na, Sinop Asri Mapushanesi'ne tekrar girmişti. Girer girmez onu hemen "Zindan"a attılar. Kara Zindan'ın içi kapkaranlıktı... Zehir gibi rutubet kokuyordu. Beton tabanı ıslaktı. Her taraf pislik içindeydi. Yatak yok, battaniye yok. Zindan çıplaktı! Sadece irin gibi pislik, rutubet vardı...
Sayfa 141
Daha sonra konuşmayı başka bir konuya çevirdiler. Arkadaşlarının acıklı olayı karşısında gülemezlerdi! Gerçekten çok zor bir durumdu. Arada hiçbir şey yokken, bir hiç uğruna hem vurul hem de bir sürü ceza al! Sonra bu zindanlarda çürü! Bir kişinin hatası kaç kişinin hayatını söndürüyor... Tabi ki erkek ailesini evine götürmek ister. Buna karşı duran kayınpedere az bile olmuş(!)... Fakat sakat kalanın suçu neydi? Sonra bu kadarcık bir şeyi büyütmeye gerek neydi ki? Hep böyle "incir çekirdeği doldurmayan hatalar" yüzünden, 'Sinop Zindanları'nda çürümemiz, diye düşünüyorlardı...
Sayfa 172
İnsanlığını yitirmemiş her birey hapishanede olsa bile özgürdür. Özgürlük insan yaşamının var olan özüdür.
Sayfa 5