suyla başladı doğum günüm...
kuşlar, kanatlı ağaçların kuşları adımı yazdı uçarak
tarlaların ve beyaz atların üstünde
ben de havalandım
yağmurlu sonbaharda
ve yürüdüm gittim gurbete yaşadığım bütün günlerin sağanağında.
Düşünüyorum da, belki uçmanın en iyi yolu ellerine toprak doldurarak uçmaktır. Böylece insan nereden geldiğini, yürümenin bazen ne kadar zor olabildiğini hiçbir zaman unutmaz.
Taşıyamayacağım kadar ağırdılar
Ben de geride bıraktım onları
Yeni bir yerde, yeni bir hayata başlamak için
Ama kimse unutmadı kim olduğumu
Ne ben
Ne de beni gözleyenler.
Hiçbirşey de seçim şansınız olmadığını düşünün. Yediğiniz yemekte, kıyafetlerinizde dinlediğiniz müziklerde ve hatta eşinize bile karar veremediğiniz bir toplum düşünün. Düzen ve doğru herkes için aynı mıdır? Birinin düzeni başkasının karmaşası olamaz mı? Distopya severlerin hoşuna gideceğini düşündüğüm bir seri. İlk kitapta daha çok bu dünyayı tanıyoruz. Olay örgüsü biraz yavaş ilerliyor. Fakat merak uyandıran bir sonu vardı.
EşleşmeAlly Condie · Delidolu Kitap · 2013120 okunma
Sonunda serinin son kitabını da okuyup bitirdim. Öncelikle çok az ilgi görmüş bir seri olduğunun farkındaydım ama konusu çok ilgimi çekince alıp okumaya karar verdim. Vee asla pişman değilim. Gerçekten hak ettiği ilgiyi ve değeri görememiş bir seri. Çünkü yazarın kalemi ve işleyişi çok güzel. Şiirsel bir anlatımı var ve bu okunmasını, hızla diğer sayfaya geçmeyi kolaylaştırıyor. Distopya türünde olduğu için olacakları kestiremeyip merakla okuyorsunuz. Sadece karakterleri biraz daha içselleştirmesini isterdim. Daha derinlerine inip, tam anlamıyla çözümlemek bence çok daha iyi olurdu. Elinize geçerse muhakkak okuyun.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.