Kimsenin, kimsenin sevgisine ihtiyacı yok şu hayatta aslında. Sevmeniz gereken tek kişi, yine sizsiniz. Bağışlamanız, affetmeniz gereken tek kişi de... İnsanın kendisine olan sevgisi azaldığında artıyor onay arayışı. Sevgi arayışı. Aşık olma potansiyeli. Ve onu içinden çıkılmaz zavallı bir çerçeveyi hapsediyor. Hapsolmuş her kaplan, aç kalınca kendi etini yer. Kendi etlerini yemeye başlıyor insanlar. Görüyorum. Üzülüyorum.