Ayşe Ünsal Gönderileri
Ayşe Ünsal kitaplarını, Ayşe Ünsal sözleri ve alıntılarını, Ayşe Ünsal yazarlarını, Ayşe Ünsal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güzellikler paylaşıldıkça nasıl artıyorsa zorlukların yükü de hafifler.
İnsanlar yaşarken öğrenir, yaşayarak öğrenir. En mühimi öğrendiklerini paylaşmak belki de.
İyilik böyledir işte. Onu ilk önce kalbine ekersen çiçeklerini her yerden görebilirsin!
Güzel şeylerin gelmesi ve devam etmesi de emek istiyor. Tıpkı ancak çalışarak aldığımız iyi notlar gibi... Özenle bakıp büyüttüğümüz çiçekler gibi... Kanadı kırık bir kuşu iyileştirip yeniden uçuşunu izlemek gibi... Emek verdiğimiz her şey bizi mutlu edecek sonuçlar doğuruyor.
“Bu yıl çok güzel bir yıl olsun.”
Bir ağacın şarkısını bile duyamıyorsun, mazlumların sesine kulak veremiyorsun, çiçekler toprağı çatlatıyor görmüyor, güneş uzaklaşıyor hissetmiyorsun. Şükretmeyi teşekkür etmeyi bile beceremiyorsun... Sahi sen niye yaşıyorsun!
Hiç düşündün mü, bu dünyaya şikayet etmek, yeyip içmek, dünyanın etrafında döndüğünü zannetmek için gelmiş olabilir misin? Bunların cevabını verdiğin zaman sana günaydın diyeceğim…”
“Bir de dersiniz ki kediler nankör! Siz bir kedi
kadar şükrediyor musunuz?Bir kedi kadar dua ediyor musunuz?Bir kedi kadar düşünüyor musunuz? Boşluğa diktiğim bakışlarımda neler saklıyorum hiç düşündünüz mü?
Hayatınız sahip olmadığınız şeylerin yokluğuna sızlanmakla geçiyor! Allah’ın size neler verdiğini görmüyorsunuz bile. Siz ki elinizin yetiştiğine bile uzanmaktan aciz, en ufak bir işte bile insan kullanmaktan çekinmeyen, gücü parayla eş değer tutacak kadar koca kafalı, üstünlüğü mal varlığıyla ya da bildiğini zannettikleriyle elde ettiğini sanan, paylaşmanın ne demek olduğundan haberi olmayan, hep bana önce bana, illa ki bana diye tutturan, bencillikte yarışmaktan çekinmeyen ama asla bencilliğini kabul etmeyen, yaratılanların en şereflisi sıfatını pek kolay harcayan insan!
Dünya herkese yetecek kadar büyük yaratılmışken insanların neyi bölüşemediğini bir türlü anlayamıyorum.
Anne karnı huzuru ve sıcaklığı…
Acıların kedisiydim. Komşu bahçesine terk edilmiş, öksüz ve yetim, kimsesiz bir yavru tekirdim. Kimliğimi çıkarsalar anne babamın ismi olmazdı. Bana miras bile kalmazdı.