Ayşe Ünsal Gönderileri
Ayşe Ünsal kitaplarını, Ayşe Ünsal sözleri ve alıntılarını, Ayşe Ünsal yazarlarını, Ayşe Ünsal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatınız sahip olmadığınız şeylerin yokluğuna sızlanmakla geçiyor! Allah'ın size neler verdiğini görmüyorsunuz bile. Siz ki elinizin yetiştiğine bile uzanmaktan aciz, en ufak bir işte bile insan kullanmaktan çekinmeyen, gücü parayla eş değer tutacak kadar koca kafalı, üstünlüğü mal varlığıyla ya da bildiğini zannettikleriyle elde ettiğini sanan, paylaşmanın ne demek olduğundan haberi olmayan, hep bana önce bana, illa ki bana diye tutturan, bencillikte yarışmaktan çekinmeyen ama asla bencilliğini kabul etmeyen, yaratılanların en şereflisi sıfatını pek kolay harcayan insan!
Sayfa 47Kitabı okudu
Bazen ortadan kaybolurdu Süslü. Böyle zamanlarda onun için endişeleniyordum. Pek anlaşıp konuşamasak da onu da kaybetmek istemiyordum. O buralarda varlığını ispatlayan tek kediydi. Bazı büyük insanlar onu sevmiyordu. O bazı büyük insanlar neden sevmezdi hayvanları; ne kadar kitap karıştırdıysam mantıklı bir sebep bulamamıştım. Belki onlarda eksik olan bir şey vardı; merhamet gibi örneğin. Dışarıya açılan pencereleri duvara bakardı çünkü bazılarının. Gökyüzünü görmeden nefes alıp verirlerdi sadece. Bir kedi olarak onlar için en fazla üzülebilirdim.
Sayfa 34Kitabı okudu
Bir minderin üzerinde, bir kedi ailesiydik. Bu kadarcık yuva bana hayatımın en büyük mutluluğunu sağlıyordu. Başka hiçbir şeye ihtiyacım yoktu. Oysa bendeniz Vecihi'nin hikâyesi mutluluklarla dolu değil sevgili bay ve bayan okuyucular! İki yavru, 15 gün arayla hayatlarını kaybetti. Ne kadar uğraştıysam uyandıramadım onları. Ben kendimi suçladım, insanlar kendilerini. Neyi yanlış yapmıştık, bilmiyorduk. Onları her yeni gün daha fazla özledim. Bıyıklı, videolarını çekmişti. Seslerini her duyduğumda evin altını üstüne getirdim bulmak için. Belki uyanmışlardır diye düşündüm. Ama yoktular. İki insan ve bir kedi olarak suçsuzduk ama bazı insanlar suçluydu, hem de çok suçlu. Bense, artık yetişkin bir kedi olmuştum sanırım. Bu olay, yuvamı, Püsküllü'yü ve Bıyıklı'yı eskisinden çok daha fazla sevmeme neden olmuştu.
Sayfa 30Kitabı okudu
Sonraki kedi misafirlerimiz ise iki yavru kediydi. Cinsleri benim gibi tekirdi. Onları da tıpkı bana yaptıkları gibi bir bahçeye atıp kaçmışlar. Annelerinden uzaklaştırmışlardı. Bunu yapan insanların çocukları yok muydu ya da hiç çocuk olmadıklarını mı sanıyorlardı? Onları da böyle minicikken annelerinden ayırs ar ne hissederlerdi! Düşünmüyorlardı!
Sayfa 27Kitabı okudu
Hayatınız sahip olmadığınız şeylerin yokluğuna sızlanmakla geçiyor! Allah'ın size neler verdiğini görmüyorsunuz bile. Siz ki elinizin yetiştiğine bile uzanmaktan aciz, en ufak bir işte bile nisan kullanmaktan çekinmeyen, gücü parayla eş değer tutacak kadar koca kafalı, üstünlüğü mal varlığıyla ya da bildiğini zannettikleriyle elde ettiğin sanan, paylaşmanın ne demek olduğundan haberi olmayan, hep bana önce bana, illa ki bana diye tutturan, bencillikte yarışmaktan çekinmeyen ama asla bencilliğini kabul etmeyen, yaratılanların en şereflisi sıfatını pek kolay harcayan insan!
Sayfa 47Kitabı okudu
Sudan hoşlanmadığımı anlatmanın 25 farklı yolunu denedim ama bu iki insana bir türlü anlatamadım. Su içilen bir şeydi bana göre, onu üzerimize boca etmemize ne gerek vardı.
Sayfa 44Kitabı okudu
Hayat insanlara öğrettiği gibi kedilere de öğretiyordu; kaybetmeyi, sabretmeyi ve kazanmayı.
Sayfa 31Kitabı okudu
Püsküllü, fularlı fotoğrafımı sosyal medyada paylaşmış. Nazara geleceğiz vallahi!
Sayfa 19Kitabı okudu
Kitaplar en iyi arkadaşlardandı.o günden sonra kendimi hiç yalnız hissetmedim. Ne zaman canım sıkılsa, yeni bir kitap açıp yeni bir dost edindim. Okumak dedim sonra, okumak iyi ki var!
