1973 yılında doğan Claudia Winter diplomalı sosyal pedagogdur ve çocukluğundan beri şiir ve kısa hikayeler yazmaktadır.Sağır anne babanın kızı olan Claudia,babasının teşvikiyle dört yaşındayken okuma yazma öğrenmiştir. Kayısı Öpücükleri'nin yanı sıra yayınlanmış üç romanı ve muhtelif kısa hikayeleri vardır.Bunun yanında üniversitede öğretim görevlisi ve yaşam koçu olarak çalışmaktadır.Yazarımız,hayat arkadaşı ve Kim-Luka adındaki köpekleri ile Limburg'un Lahn bölgesinde yaşıyor.
"Kötü bir sözü geri alamazsın sadece hayıflanırsın. Yaptığın şeylerin farkına varmak ya da özür dilemek seni daha iyi bir insan yapmaz ama yine de omurgasız olmazsın."
Akıcı bir aşk romanı hemencecik bitecek türden kalın olması gerçekten bitmesine engel değil. Tesadüfen tanışan bir çiftimizin tesadüfler ile bir araya gelmesini okuyoruz.
Böyle sımsıcak kesitleri çok seviyorum. Gercek dünyadan bir nebze olsun uzaklaştırıp huzur veriyor. Streso alıyor üzerimdeki. Tatlı bir filmi izlemek gibiydi. Diyaloglar tebessüm ettirdi sürekli. Cok beğendim.
Başlarda, epey eğlenceli bir kitap bulduğumu düşünerek sevinmiştim. Yanılmışım. Ama ne yanılmak! Saçma sapan işlenen klişeler, abes entrikalar, birbirini gram tanımayan ikilinin anlaşma adı altında girdiği o anlamsız yol...
Kitapları yarım bırakmayı sevmeyen biri olduğum için sabırla bu saçmalıklara direndim. Gelgelelim Fabrizio ile Sofia arasında yaşanan bir olay tüm sabrımı tüketti. Bari Hanna bu olaya esaslı bir tepki verseydi ama kitaptaki her şey gibi karakterlerde saçma sapan tavırlar içinde.
Ayrıca yazar karakterlerin duygularını o kadar yazamamış ki. Çok anlamsız olaylar oluyor ama karakterlerde tepki yok. Başlarına gelen her uyduruk olayı kabulleniyorlar. Kitabı iki kişinin gözünden yazıp ikisinin duygularını okuyucuya geçirememek de ayrı bir başarı tabii.
Daha fazla da tahammül edemeyeceğim bu kitaba. Yarısından fazlasını okumuş olsam da zararın neresinden dönersem kâr bence.