En Eski Cynthia Swanson Sözleri ve Alıntıları
En Eski Cynthia Swanson sözleri ve alıntılarını, en eski Cynthia Swanson kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatta hiçbir şeyin başladığı zamanki gibi kalmadığıydı. Her şey değişiyordu ve hiçbir şey kalıcı değildi.
Sayfa 31 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Bir yoldaş isteyebilirsin Kitty, bunun hiçbir sakıncası yok ama bütün dünyan olacak birisini istememelisin.
Sayfa 363 - Martı YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar akşamları kitabevimizde, kitap raflarının arasında, gizemli bir güzelle ya da yakışıklı bir yabancıyla tanışma umuduyla göz atmayı seviyorlardı.
Acaba o zamanki halim, şimdiki beni görse ne düşünürdü? Sadece sekiz yılda bu kadar değişebileceğime ihtimal verir miydi? Gerçekten çok mu değişmiştim? Aslında sabahları popüler müzik eşliğinde evin içinde dans ediyordum hâlâ. Hâlâ aradığım kıyafeti bulmak için odamı ergen gençler gibi dağıtıyordum. Acaba otuz yaşımdaki halim, şu anki beni görse, vah yazık, der miydi? Verdiği kişisel ilandan sonuç çıkmaması, hatta hayatında en ufak bir değişiklik bile yaratmaması onu şaşırtır mıydı?
Evimde, kendi yatağımda yalnız uyandığımda çok sarsıcı bir gerçekle yüzleştim. Bir hayalete âşık olmuştum...
Alışveriş merkezinde çok az adam olduğunu fark ettim. Burası -şüphesiz- kadınlara ait bir dünyaydı.
Mükemmel hayat diye bir şey yoktu. Ne buradaki hayatım mükemmeldi ne de rüyamdaki...
“Kapıların kilitli, değil mi?” diye sordu Frieda. Güldüm. Kilitli kapılar, beni rüyalarımdaki dünyadan korumaya yetmezdi ki...
Frieda, bu rüyalar çok gerçek. Anlatması çok güç... En tuhafı da, imkânsız olmamaları... yani olaylar farklı gelişseydi, o rüyadaki gibi bir hayatımın olması mantık ve ihtimaller dahilinde. Sekiz yıl önce bir olay farklı sonlansaydı, aynen böyle bir hayatım olabilirdi.
Annelerden biri bana doğru eğildi. “Lütfen. Oğlunuzun sallanması diğer çocukların dikkatini dağıtıyor, herkes rahatsız oluyor,” dedi. Sözde fısıldıyordu ama söylediklerini herkes duyabiliyordu. Bana ikaz eden ve kınayan gözlerle baktı.“Onun buraya ait olduğunu hiç sanmıyorum, sizce de öyle değil mi?”Kadına baktım ama ne cevap vereceğimi bilemiyordum. Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum.Ben bir şey söyleyemeden benim elli küsur yaşındaki annem yerinden kalktı ve Michael’la beni soluna, diğer anne ve çocukları da sağına alacak şekilde araya oturdu. Kolunu omzuma attı, sonra da şefkatle Michael’ın saçını okşadı. Sert bir ses tonuyla, “Bu çocuk,” diye fısıldadı az önceki kadına.“Bu çocuk en az diğer çocuklar kadar burada bulunup hikâye dinleme hakkına sahip. O ve annesi, buradaki diğer anne ve çocukları kadar buraya ait.” Sonra elini kaldırdı ve işaret parmağını onlara doğrulttu. Diğer annelere, “Sakın unutmayın!Bütün çocuklar, Tanrının çocuğudur!” dedi.Ardından annem, cebinden kâğıt mendil çıkarıp bana verdi. “Sil gözyaşlarını güzel kızım. Bu insanlar senin tek bir gözyaşına bile değmez!”