Büyük Balık; hayal ile gerçeğin, dram ile şen şakraklığın iç içe geçtiği bir kitap. Bir baba oğulun, babanın ölüme yaklaştığı son zamanlarını konu alıyor. Her durum ve konuyla ilgili bir fıkrası olan eğlenceli baba ile adamın onlara daha iyi bir yaşam sürdürmesi maksadıyla babasından ve babasının ilgisinden uzak büyüyen oğlunun hikayesi...
Hikaye, oğulun dilinden samimi ve duygusal olarak yazılmış, zaman zaman William'a üzülürken, kendimizi birden Edward Bloom'un şakalarına gülüyoruz. Şakalarında yaratıklar, efsanevi unsurlar bol. Bloom, hayatı oğluna şakalarıyla öğretmeye çalışan bir baba. Bu konuda başarılı olup olamadığını öğrenemeyecek bir baba aynı zamanda. Genel olarak değerlendirdiğimde duygusal tarafı ağır kitabın. Ailevi içeriklerin hassasiyeti göz önünde bulundurulunca kolay ilerlemiyor. Anlatımda bir şimdiki zamanı, bir geçmişi anlatması, yazarın fazla detay vermesi de okumayı bir parça yavaşlatıyor ama ölüm, kederli ambiyans çok kararında ve okuyucuya geçecek biçimde tasarlanıp yazılmış.
Büyülü Gerçekçilik türündeki Büyük Balık'ı okurken bu akımın öncülerinden Gabriel Garcia Marquez'i anmadan geçemedim. Marquez kitaplarından aşina olduğumuz; etkileyici, masalsı ve gerçek bir arada çok güzel bir uyum oluşturmuş. Tadının damağımızda kalmasını biraz daha isteyeceğimiz kitaplardan.
