David Whyte Gönderileri
David Whyte kitaplarını, David Whyte sözleri ve alıntılarını, David Whyte yazarlarını, David Whyte yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşam gücümüzün bedeli korkularımızın toplamıdır
David Whyte
Ümitsizlik gidecek başka hiçbir yerimiz olmadığında, kalbimizin daha fazla kırılamayacağını hissettiğimizde, dünyamız ya da sevdiklerimiz yok olduğunda,sevilemeyeceğimizi ya da sevilmeyi hak etmediğimizi düşündüğümüzde bizi içine alır.
Hayal kırıklığı kaçınılamaz ama gereklidir.
Affetmek bir kalp ağrısıdır ve başarması zordur çünkü garip bir şekilde öncelikle olarak yarayı ortadan kaldırmayı reddetmekle kalmaz, aslında bizi onun kaynağına daha da yakınlaştırır.
Dostluk...
Dostluk, sadece kendimizi bir başkasının gözlerinden görmemize yardım etmekle kalmaz, ayrıca ancak yıllar boyunca bizim hatalarımızı defalarca affetmiş kişilerle sürdürülebilir, ki biz de karşısında o kişiyi affedebilmek için bunu içimizde bulmak zorundayızdır. Bir dost bizim zorluklarımızı ve gölgelerimiz bilir ve izleme de kalır, onlara ihtiyacımız olmadığına dair bir yanılgıya kapıldığımız zafer anlarımızdan çok kırgınlıklarımıza eşlik eder. Gerçek dostluğun gizli etkisi bir lütuftur çünkü onun en saf hali anlayış ve merhametle tekrar tekrar keşfedilir.
Saklanma hayatta kalmanın bir yoludur. Saklanma, ışığa çıkmaya hazır olana kadar kendimizi tutmaktır.
Kaçış insanların çoğunun çoğu zaman yapmak istediği şeydir.
Sessizlik korkutucudur, sonun imasıdır, sabit kimliklerin mezarlığıdır.
Kırılganlık zayıflık değildir, geçici bir rahatsızlık ya da onsuz yapabileceğimiz bir şey değildir, kırılganlık bir seçim değildir, kırılganlık doğal halin temelinde yatan, derinlerde hep var olan, daimi akıntıdır.
Başlamak... İyi başlamak ya da kötü başlamak, önemli olan sadece başlamaktır ama iyi bir başlangıç yapmak kabiliyeti de bir sanattır.
Öfke şefkatin en derin halidir.
Tek başınalığın bir çöle ihtiyacı yoktur ya da engin bir okyanusa ya da sessiz bir dağa; insanoğlu başkalarıyla yakın yaşarken ya da dünyanın meşguliyeti yakasına yapıştığında tek başınalığın en ham en mahrem hallerini hissedebilme yetisine sahiptir.
Tek başınalığımıza sessizliğin yerleşmesine izin vermek, hikayeyi anlatmayı tamamen bırakmaktır.
Acı yalnızca bir yoldur. Kimse bizim şahsi ıstıraplarımızın boyutunu bilmez; ama acıyla başkalarını tanıma ihtimaline, sadece ihtimaline sahip oluruz. Çünkü çok büyük zorlukla kendimizi tanıma noktasına gelmişizdir.
David Whyte