"-Ne var bu gülümseyişinin altında?
+Sen varsın.
-Anlamadım?
+Sen varsın dedim ya. Ya ben az önce evde oturuyordum,kendi kendime dedim ki çok şükür Ferhan var dedim. Çok şükür dedim.
-Yani sırf bunu söylemek için mi geldin?
+Değmez mi?"
Yüzün, hatırlamak istediğim birçok şeyin yerini aldı. Sesler var kulağımda, konuşmalar, kavgalar, yürüyüşler ama düşündükçe bir yüz giderek senin yüzüne dönüşüyor.
anlamını bilmeden dinledigimiz sarkılar vardır ya
biz seninle oyleyız
sesin kıvrılıp,bukuldugu yerde
ıslanıyor gozlerimiz
nedenini soruyorlar
bilemiyoruz.