İyi edebiyat ve güzel edebiyat her yerde kendini belli ediyor. Doris Lessing'in başyapıtlarından birisi olduğunu okuduğum beş kitaplık Şiddetin Çocukları serisinin ilk kitabı Martha Quest, kadın olmanın ne demek olduğunu ailesinin orta sınıf ahlâkı sınırlarının, devrinin döneminin siyasi ve politik argüman ve yargılarının dışında bir yerde durmaya çalışarak kendisi olmayı öğrenmeyi seçen ve bu uğurda doğru ve yanlış şeyler yapan ve bütün bunları gerçek, hakiki, doğal ve gerçekten yaşıyormuş hissi vererek sayfalarca okuduğumuz bir genç kız karakteri üzerinden anlatan bir eser. Bence, çok iyi bir eser. Neden? Çünkü karakter yaratabilmek, o karakteri anlatabilmek, o karakteri içerisine koyduğu mekânlar, insani bağlar ve siyasi olaylar üzerinden anlatabilmek kesinlikle sadece iyi bir yazarın başarabileceği bir şey. Doris Lessing'in yapabildiği en güzel şey bu: anlatabilmek. Kurgu ve zorlama hissi vermeyen, sanki hakikaten olup biteni biz de oradaymışız ve onu yaşıyormuşuz hissi vererek anlatabilen bir yazar Lessing. En azından bu kitabında benim gördüğüm, hissettiğim bu oldu. İyi ki edebiyat var diyebilmek için bir başka güzel sebep, bir başka güzel bahane... ne mutlu bize.
