Acıyor her yanımız, düşünce, sevince, yalnız kalınca her zaman bir sebep buluyoruz. Acı için, gözyaşı için hep arayışdayız. Düşünmüyoruz mutluluğu veya huzuru alışılmışın dışına çıkamıyoruz. Korkuyoruz.
Kaç kadın öldürüldü, kaç kadın şiddete uğradığında çocukları ve kendi canı için adalete koşup elleri boş döndü?
Saymadık, sormadık, görmedik, korumadık. Adaleti olmayan bir ülkede yaşıyorsan ölmeyi kabullenmek zorunda mısın, çocuklarının önünde öldürülmeye mahkum musun?
Neden kendi adaletimizi kuramıyoruz, neden korunamıyoruz, neden hayatta korkusuzca yaşayamıyoruz? İşte bu kitap sana bunları o ölen kadınların ve hala şiddet görüp ölümü gözleyen kadınların ağzından anlattı ve biz sadece okuduk...
° Bir kadın daha aramızdan ayrıldın diye mi bu suskunluk, bir çocuk daha hayattan koparılsın, annesiz kalsın diye mi bu adaletsizlik?
Bu kadınların canının hesabını kim verecek, çekilen acıların, unutulmayan anların suçlusu kim?
Koca bir hiçliğin içinde oradan oraya yalpalanıyoruz, ne bir ileriye gidiyoruz, ne de gidilmesine izin veriyoruz.
Sebepsiz yere öldürülen her insanın suçlusu buna göz göre göre sessiz kalanlardır... °
Ölü PostacıEdanur Kalkan · Dionysos · 20211 okunma
Hayat seni ne kadar sınarsa sınasın, imtihanların ne kadar ağır olursa olsun sabret...
Denemekten asla vazgeçme, hayallerine hayallerinle koş.
Deneyen değil, denemeyen yenilir bunu asla unutma.
Pes etmek seni asla mutlu etmeyecek bunu bil.
İnsan düşer, insan yenilir...
Omuzlarında yükü değil bir dostun, bir sevenin ellerinin ağırlığını hissetmeye çalış.
Hayat sana her zaman doğru görünen seçenekler sunacaktır fakat hayatın sunduklarını değil kendi yarattıklarını seç çünkü hayat adil değildir.
Senin için kurulan cümleler senin kurduğun cümlelerden daha önemli değildir bunu unutma, seni sen yaşatacaksın...
İnsanları duy ama kendini dinle...
Mavi SessizlikEdanur Kalkan · Dionysos Yayın Group · 20214 okunma