Cyrano, sahteliğe, yalakalığa, iki yüzlülüğe, dalkavukluğa her daim karşı gelip dik duran, boyun eğmeyen, insanlara çıkarı için yaklaşmayan, yalnız ama güçlü adam... aşka düşünce yaşadığın cesaretsizlik, kendini dipe çekme, bazen yüceltmen; hemen ardından yine bunu haketmeyeceğine inanman... burnunun başlayan kompleksinle senelerce susuşun... aşkını döktüğün satırların başka yüreklerin aşkına yaramasına ne demeli.. insan nasıl duygularını tüm aşkını dile söktüğü sözcükleri başkasına feda eder ki... ama Cryano Christian’ı çok sevdiğinden değil, burnunu hiç sevmediğinden, çirkinliğini benimseyip onunla balkon altlarına, satır aralarına, mektuplardaki aşk cümlelerine, sessiz ve habersiz gözyaşlarının arkasına saklanan ve tüm bunları maskeleyen dostluk, dürüstlük ve savaşçı, doğrularından şaşmayan bir tarafıyla gösterdi kendini insanlara...
psikolojik yönden Cyrano bir kaygı bozukluğu vakasıdır aslında (mesleki değerlendirmeye girmeden olmuyor :)) o toplumun içinde başı dik gezen, kendine güvenen cesaretli bir adamken aşık olduğu kadın karşısında aciz, sakin, susan, cesaretsiz, özgüvensiz birine dönüşüyor.. iki zıt ve bambaşka yönü olan bir adam...
Şiirlerine hayranlık duymamak zaten elde değil... filmini en yakın zamanda izleyeceğim daha önce kısa bir videosuna denk gelmiştim. Zaten videodan sonra hemen okuma listemde öne aldım bu kitabı... oyununa da gidebilmeyi çok isterim tekrar oynanır mı bilinmez ama bir şansım olursa ne ala!!! Muhteşem bir tiyatro okudum demeyecem, muhteşem bir tiyatro izledimmm gerçekten muazzamdı hayalimdeki bu tiyatro.. Keyifli okumalar dilerim..
