Hakkında
Emre Bağce (d. 1972, Sivas, Türkiye), Türk akademisyen, profesör.
1995 yılında Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü'nden mezun oldu. Cumhuriyet Üniversitesi'nde Kamu Yönetimi Bölümü Siyaset ve Sosyal Bilimler Anabilim Dalı'nda araştırma görevlisi olarak çalıştı; aynı kurumda yüksek lisans yaptı. 1997-2001 yıllarında Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü'nde doktora çalışmalarını sürdürdü ve doktora derecesini aldı.
2001 yılında Kocaeli Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü'nde yardımcı doçent olarak çalışmaya başladı. 2005'te siyasal düşünceler alanında doçent oldu.
Bölüm başkanlığı, anabilim dalı başkanlığı, dekan yardımcılığı fakülte kurulu ve fakülte akademik değerlendirme ve kalite geliştirme kurulu üyeliği gibi birçok idari ve akademik görevde bulundu. Lisans ve lisansüstü düzeyde Siyasal Düşünceler Tarihi, Siyasi Tarih, Siyaset Kuramı, Çağdaş Siyasal İdeolojiler, Türk Siyasal Hayatı, Medya ve Propaganda, Siyasal Kampanya Yönetimi ve Siyasal Belgesel İncelemeleri gibi dersler vermektedir. Değişik kitap ve dergilerde siyaset, ideoloji, bilim, demokrasi, yerel yönetim, etik, modernite, savaş, küreselleşme ve emperyalizm konularını işleyen makaleleri ve araştırma raporları yayınlandı. Ayrıca TBMM Parlamento Tarihi Araştırma Grubu bünyesinde 1973-1977 dönemine dair çalışmalarda bulundu. Frankfurt Okulu (Doğu Batı Yayınları, 2006) ve Sokrates'ten Âşık Veysel'e İnsan Toplum ve Yönetim Üstüne Denemeler (Umuttepe Yayınları, 2010) başlıklı kitapların editörlüğünü gerçekleştirdi.
2011 yılında Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi'nde profesör oldu.
Halen Marmara Üniversitesi Gazetecilik Bölümü'nde öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır.
Tam adı:
Prof. Dr. Hüseyin Emre Bağce
Unvan:
Türk Akademisyen, Yazar, Profesör
Doğum:
Sivas, Türkiye, 1972
Okurlar
4 okur beğendi.
26 okur okudu.
1 okur okuyor.
53 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
''Felsefe, eleştirel bir aydınlanma, dünyaya aklı getirmek için devam eden bir çabadır.''
Karl Marx’ın kapitalist toplum sistemine ve Aydınlanma’ya yönelik eleştirilerinden epeyce beslenen eleştirel kuram, “Marksizmi bir tür pozitif bilim olarak kavrayan” anlayışlarla da mücadele etme yolunu tercih eder.
''Horkheimer, kavram ve nesne, sözcük ve şey arasında bir açıklık olduğunu ileri
sürer. Bunlar toplam toplumsal sürecin birbirlerine bağımlı olarak indirgenemez
yönleridir.''
Adorno ve Horkheimer, birlikte kaleme aldıkları Aydınlanmanın Diyalektiği’nde aklın doğadan özgürleşmesine ve doğa karşısında bir özerklik elde etmesine dayanan Aydınlanma düşüncesinin insanı, doğayı ve nesneler dünyasını nasıl tahakküm altına aldığını müzakere ederler.
Bu müzakerelerde öne çıkan düşüncelerden anlaşılmaktadır ki Frankfurt Okulu düşünürlerine göre modernizm “araçsal rasyonalitenin” gelişimi hiçbir biçimde insanların özgürleşmesini sağlayamamıştır.
Horkheimer’in kavrayışında geleneksel kuram ile eleştirel kuramı birbirinden ayıran hat, kuramın toplumsal üretime yardımcı olup olmadığına veya bunun tam aksine onu yerle bir edip etmemesine göre belirlenir.
Eleştirel kuram, mevcut toplumun kendi içkin eleştirisidir. Çünkü eleştirel kuram kendisini yeniden üreten mekanizmaların ve mevcut işbölümü sınırlarının dışına yerleştirerek kapitalist toplumun temel çelişkilerini bilinç düzeyine çıkarmak için tasarlanmıştır.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
