Hakkında
Tam adı:
Araştırmacı, Yazar
Doğum:
Afşin, 1990
Okurlar
18 okur okudu.
6 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Sokrates'in Savunması adlı eserinde Platon, hocasının, ölüme mahkûm edildiği Atina mahkemesinde yaptığı savunmayı kaleme almıştır. Sokrates'in mahkemede verdiği ifadelere bakalım...
"Erdemli olmayı öğretmek bana Tanrı'nın bir buyruğudur; ama şuna inanıyorum ki kentimizde, şimdiye kadar Tanrı'ya benim bu hizmetlerimden daha büyük bir iyilik (hizmet) yapılmamıştır... O halde Atinalılar, size Tanrı'nın bir vergisi olan beni mahkum ederek O'na karşı bir günah işlemeyin dediğim zaman, sizin sandığınız gibi kendimi değil, sizi düşünüyorum... Ben Tanrı'nın devletin başına sardığı bir atsineğiyim, her gün her yerde sizi dürtüyor, uyarıyor, azalıyorum; peşinizi bırakmıyorum..."
Yargılandığı Atina mahkemesi tarafından idama mahkum edildi ve M.Ö. 399 yılında zehir içirilerek öldürüldü. Allah'ın hikmetidir ki, bugün onu mahkum edenlerin hepsi öldü ama Sokrates de, Platon da, Aristo da, İskender de hâlâ yaşıyorlar ve kıyamete kadar da yaşamaya devam edecekler.
İskender son derece meraklı ve araştırmacı bir kişiliğe sahiptir. O zamanlarda bilinmezliklerle dolu olan dünya onun için koca bir laboratuvardır. Allah'ın ona verdiği sebepler de aslında onun içindeki öğrenme ve araştırma arzusudur. (Pothos) Kimi zaman coğrafi bir merak kimi zaman dini konulardaki bir merakla ordusuyla beraber günlerce yol yürümüştür. Kur'an'ı Kerim'de bize haber verildiği gibi Güneş'in battığı ve doğduğu yerlere de yine böyle bir sebebi izleyerek ulaşmaktadır.
İskender'le savaşmış ve kaybetmiş olmalarına rağmen Türklerin İskender'e karşı bakışı olumlu olmuştur. Yüzlerce yıl dilden dile aktarıldıktan sonra 11.yüzyılda Kaşgarlı Mahmut tarafından yazıya dökülen Şu Destanı bunun kanıtıdır. Bu destanda İskender'den, Türklerin göçebe yaşamdan yerleşik yaşama geçmelerine öncülük eden kral olarak sevgi ve övgüyle bahsedilir. Gerçekten de İskender, özellikle Sogdiana bölgesinde göçebe olarak yaşayan pek çok insanı şehirlere yerleştirmiştir.
Atalarımız olduğuna inandığımız ancak geriye yazılı bir metin bırakmadıkları için ne yazık ki bunu ispat edemediğimiz İskitler, Yecüc-Mecüc değillerdir. Onlar, uçsuz bucaksız bozkırlarda yaşadıkları için Güneş'e karşı koruyucu engelleri (dağ,ağaç) bulunmayan, Güneş'in doğduğu yerin insanlarıdır. Kur'an mucize bir tabirle bunu; "Ona (Güneş'e) karşı kendilerine bir siper yapmadığımız bir topluluğun üzerine doğar buldu." diyerek ifade etmiştir.
Yecüc ve Mecüc'ün Türkler olduğuna dair delil olarak sunulan şeylerden bir diğeri de Türklerin ünlü Ergenekon Destanı'dır. Bu destanda Türklerin demir dağı eriterek Ergenekon'dan çıkışı, Yecüc ve Mecüc'ün demirden setti yıkarak yeryüzüne dağılışına benzetilmektedir.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
