Göktuğ Canbaba Gönderileri
Göktuğ Canbaba kitaplarını, Göktuğ Canbaba sözleri ve alıntılarını, Göktuğ Canbaba yazarlarını, Göktuğ Canbaba yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Uğultuların arasında bir ses duydum,
Öte diyardan bir haykırış.
Araladım bin zincirli kapıyı ardına dek,
Korkuyla kavrulan birini buldum.
Kıl gibi ince bir ipin üzerinde yürüdüm,
Kanım yere damlarken insan tohumlarını gördüm,
Bedenim alevin korudur, yalanın özü,
Ateşten toprağa, hiçlikten varlığa döndüm.”
"İçinde yanan kordan daha kızgın bir alevi söndürmezsen, bir gün o alev seni yutar."
"Asla arayıcı ruhunu kaybetme. Onu kaybedersen, yaşayan bir ölüden farkın kalmaz."
O an anladım ki sınırlarını aştığında, tanıştığın her farklı yüz, duyduğun her farklı ses ve girdiğin her bir yol ruhun ölümsüz serüveninde sadece birer küçük adımdı. Adım atmadan ilerlemek mümkün değildi.
"Olduğun yerde alsa ilerleyemezsin," dedim kendi kendime gülümseyerek ve kendi kişisel vazomun parçalarını bulmak üzere orman büyük bir mutlulukla terk ettim...
Sayfa 64 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Hiçbir insanın ruhu tek değildir. Dünyaya saçılmış topraklar üzerinde, ruhunun diğer parçalarına ulaşmadan gerçek yolunu asla bulamazsın. Kendini parçalanmış bir vazonun küçük bir parçası gibi düşün. O kadar eksiksin ki sana bakınca ne olduğunu bile anlayamıyorum."
Sayfa 63 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yolculuk, adım atarak gerçekleşirdi ve sıkça kendime tekrarladığım gibi eğer bıraktığın adımlar birbirinin üzerine çıkmaya başladıysa o zaman yolculuk ne toprakta ne de zihinde ilerliyor demekti!
Sayfa 56 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yürümek dururken koşan insanlardan oldum olası hoşlanmazdım zaten. "Ancak hayatı kendilerine zindan edenler duvarları kırmak için çabalar durur," demişti büyükbabam.
Sayfa 38 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Hayat kesinlikle zevk alınması gereken bir yerdi. Yağmur sonrası perdeleri açıp derin derin koklanması gereken büyük bir toprak parçasıydı dünya. İçine çekip uzun süre bırakmaman gereken bir zamandı yaşadığın her an.
Sayfa 38 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yola devam etmemem için aslında hiçbir sebep yoktu. Büyük bir bulmacanın sadece küçük bir parçasını görmüş ve başarısızlığı kabul etmiştim. Oysa bulmacanın tamamına baktığımda orada güneşten başka bir şey yoktu.
Sayfa 35 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yoldan geçmeyi hak ettiğinde geçeceksin, demişti. Her şey göründüğü gibi değildir, kötü olduğunu zannettiğin yerde seni izliyor olabilir. Bir şeyi kavrayabilmek için ilk önce onu görmen gereklidir.
Sayfa 35 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Sonu bilinmezlikle örülü yollar her zaman korkutur insanı. Çizdiği çizgilerin dışına çıkmaktan korkup, aynı çiziklerin etrafında hayatlarını harcayan insanlar tanımıştım. Aynı ağaçların altında sevişen insanların, başka bir ağacın altına gittiğinde utançtan yanaklarının kızardığını görmüştüm. Bağımlılıklarını en tatlı mücevherleri gibi saklayan insanlarla karşılaşmıştım. Yola çıkmadan evvel yolun bana oynayacağı türlü iğrençliği düşünmüştüm ama nedense onun bana güzel bir içki verebileceğini ya da beni boynumdan öpüp soğuk gecelerde ilginç masallar okuyup beni huzurlu bir şekilde uyutacağını hiç ummamıştım. Çünkü biz böyleydik işte, hayaletleri yaratıp sonra da onlardan korkan gerzeklerdik! Oysa karanlık şeyleri düşünmesek ortaya ne hayalet ne de korku çıkacaktı. Düşünceler evenindeydik ne de olsa ve her düşünce aslında dokunabileceğimiz kadar sertti!
Sayfa 33 - İthaki YayınlarıKitabı okudu