H. L. A. Hart Gönderileri
H. L. A. Hart kitaplarını, H. L. A. Hart sözleri ve alıntılarını, H. L. A. Hart yazarlarını, H. L. A. Hart yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ahlakın muhafazası ve ahlaki muhafazakarlık
Mill, denemesinin 4. Bölümünde;
İnsanlar, birbirlerine karşı, iyiyi kötüden ayırt etmek için yardım etme ve iyiyi seçmek ve kötüden kaçınmak için cesaret verme borcu altındadırlar.
Sayfa 81Kitabı okudu
Kraliyet Ölüm Cezası Komisyonu'na yaptığı sunuşunda, Lord Dennign şöyle demiştir:
"Ağır suçların cezalandırılması, bunlar için yurttaşların çoğunluğu tarafından duyulan tepkiyi uygun biçimde yansıtmalıdır. Cezalandırmanın amacını, caydırıcılık, iyileştiricilik, ya sa önleyicilikten ibaret olarak görmek bir hatadır. Herhangi bir cezanın nihai meşruluğu, onun caydırıcı olmadı değil, toplum tarafından bir suçun vurgulu biçimde suçlanmasıdır ve bu açıdan bakıldığında, bugün geçerli olan zihniyete göre herkes için en vurgulu suçlamayı, yani ölüm cezasını, gerektiren bazı suçlar vardır."
Sayfa 71Kitabı okudu
Lord Devlin, ahlaksızlığın -aleni olmayan cinsel ahlaksızlığın bile- , vatana ihanet gibi, bir toplumun varlığını tehlikeye sokan bir şey olduğunu düşünüyor.
Sayfa 28Kitabı okudu
Hukuki dayatımın ikinci yönünün, hukuku asla çiğnememiş olan, fakat hukuki cezalandırma tehdidi ile itaate zorlananlar üzerinde etkisi vardır.
Ceza yasası yapmak nispeten kolay, ortadan kaldırmaksa aşırı derecede zordur.
Belli bir davranışın ortak standartlara göre ahlaka aykırı olması, bu davranışı hukuk tarafından cezalandırılabilir kılmayı meşrulaştırmaya yeterli midir?
Nedir ahlak kurallarını ya da bir ahlakı bozmak?
"Hukuk alanında, eğer kuramsal açıdan zayıf iseler, temel kavramların bile altüst edilmesi özgürlüğü vardır."
Yetişkinler arasında rızaya dayalı, aleni olmayan eşcinsel fiillere karşı hukukun yumuşatılması gerektiği yolundaki tavsiyesi ise, tamamen Rapor’un 61. bölümündeki şu ilkeye dayandırılmıştır: “Kısa ve basitçe söylenirse, hukukun işi olmayan, özel bir ahlak ve ahlaksızlık alanı kalmalıdır.”
Uğrunda uygar bir toplumun herhangi bir üyesine iradesi dışında haklı olarak güç uygulanabilecek tek amaç, başkalarına gelecek zararı önlemektir.
Kendisinin fiziksel ya da ruhsal iyiliği yeterli bir haklı neden değildir. Öyle yapmak onun açısından daha iyi olacağı için, onu daha mutlu kılacağı için, başkalarına göre böyle yapmak iyi, hatta doğru olacağı için, yapmaya ya da kaçınmaya haklı olarak zorlanamaz.
Bir cinsel ahlak kuralını dayatan yasalar söz konusu olduğunda, bu, özel öneme sahiptir. Bunlar, aşırı derecede ıstırap yaratabilirler. Hem cinsel dürtülerin bastırılmasında ortaya çıkan güçlükler ve hem de bastırmanın sonuçlan, “adi” suçlardan kaçınmada ortaya çıkanlardan çok farklıdır. Cinsel dürtülerin aksine, çalma ya da yaralama, hatta öldürme dürtüsü, ruhsal açıdan anormal olan küçük bir azınlığın söz konusu olduğu haller dışında, günlük yaşamın yinelenen ve ihtiyaç duyulan bir parçası değildir. Bu suçları işlemdürtüsüne direnmek, cinsel dürtülerin bastırılmasının aksine, bireyin duygusal yaşamının, mutluluğunun, ve kişiliğinin gelişmesini ya da uyumunu etkileyecek bir şey değildir.
İnsanlar, birbirlerine karşı, iyiyi kötüden ayırt etmek için yardım etme ve iyiyi seçmek ve kötüden kaçınmak için cesaret verme borcu altındadırlar.
“Kendi başına ahlakı dayatmak ahlaken caiz midir? Kendi başına ahlaksızlık suç olmalı mıdır?”