Hakkında
Hakkı Özkan (1926 - 1 Şubat 1999): Yazar. Bursa'da doğdu. İstanbul'da Eyüp Ortaokulunu bitirdikten sonra hayata atıldı. Matbaa teknisyeni ve redaktör olarak çalıştı.
İlk hikâyesi Buluş dergisinde çıktı (1950). Türk Sanatı, Yelken, İmece, Varlık, Türk Dili, Yansıma dergilerinde hikâyeler yayınladı. İstanbul'da öldü.
Şiirleri: Güneşli (1983), Aynalı Çarşılar (1988), Çiçekle (1989). Hikâyeleri: Bedeva (1954), Kuşlar Gibi (1957), Kıvılcım (1959), Bakışların (1968), Unutulmayan (1969), Kırmızı Kırlangıç (1970), Kız (1971), Babamın Türküleri (1980), Ben Bir Elektrik Direğiyim (1994). Romanları: Umutsuzlar (1965), Dönüş (1968), Taş (1972), Sürtük (1973), Grevden Sonra (1976), İnci (1981). Çocuk kitapları:, Pilli Bebek (1973), Bütün Çocuklar Gülmeli (1974), Okyanus Çocukları (1975), Şans (1975), Şeytan Üçgeni Yolunda (1977), Sihirli Toz (1978), Her Çocuğun Kanadı Vardır (1985).
Masalları da vardır.
Unvan:
Türk Şair, Yazar
Doğum:
Bursa, Türkiye, 1926
Ölüm:
1 Şubat 1999
Okurlar
27 okur okudu.
1 okur okuyor.
4 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Gökyüzü, yeryüzü her zaman böyle ışıl ışıl olmalı işte, demiş. Dağ, taş, kurt, kuş mutlu olmalı. Yıldızları kimse çalmamalı. Onları hiç gözden kaçırmamalı. Aç açık çocuk kalmamalı yeryüzünde. Çocuklar açlıktan Güneş'i, Ay'ı, yıldızları yemeyi düşünmemeli hiçbir zaman. Çocukların karınlarını doyurmalı. Güzel düşler görecekleri yatakları, üzerlerine örtülecek yorganları, başlarını koyacakları yumuşacık yastıkları olmalı. Hep güzel şeyler düşünerek uyumalı. Gerçekte değil, rüyalarında bile yıldızları yememeliler...
Sayfa 32
Omuzlarımda kâinatı taşıdım,
İçinde hepiniz vardınız.
.
.
Belki de aşağılık duygusu dedikleri şey
buydu? Ünün ya da paranın, iktidarın karşısında eğilmek...
Milliyet Yayınları pdfKitabı okudu
Yaşamayı
sevmeyi,
özgürlügü
yani ışığı seviyorum.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
