Bu şehir
Çalıyor
Yaşamın bütün renklerini
Bana geriye
Bir gri bırakıyor.
Bu şehir
Acı bir türkü
Yarım kalmış bir şiirle
Kabuk tutmuş yaralarımı
Yeniden kanatıyor.
Bu şehirde
Dostluklar
Bu şehirde aşklarım
Hep ama hep
Sona yakın bir yerlerden başlıyor.
Tam şiir kitabım bitti diye üzülüyorum ama her defasında kitaplıktan bir tane çıkıyor. O çok istediği bayramlık ayakkabılar ya da şeker alınmış çocuk gibi mutlu oluyorum sonra. Şiirler ki bir insanın kendinden kendine kaçışıdır. Kendini kendisine kabul ettirmesidir insanın. Neyse geçelim bu faslı.
Şimdi herkes sanıyor ki alıntılarımdan
Sivas'tan İstanbul'a, oradan da Almanya'ya uzanan bir göç hikayesi. Hasan Savaş'ın kendi hikayesi. Belki o nedenle bu kadar sıcak memlekete özlem dolu satırlar. Bence okunmalı.