Zaman kısa, gücüm sınırlı, çalışma yeri berbat, daire gürültülü ve eğer güzel, basit bir hayat mümkün değilse. O halde kişinin küçük manevralarla bundan sıyrılmaya çalışması gerek.
Hiçbir şey ebeveynin yaşamadığı hayat kadar, çocuklarının ortamları ve çocukları üzerinde bu kadar güçlü, psikolojik etkiye sahip değildir. Ebeveynler mutsuz, tükenmiş ve hüsrana uğramış olduklarında. Çocuklar bilinçsiz bir biçimde ebeveynlerinin ulaşamadıkları hayallerinin yasını tutarlar.
Eğer ebeveynseniz mesainiz bitmez ya da siz öyle düşünürsünüz.
Kitapta basit kurallarla ve bu kurallara istikrarlı bir şekilde uymayla ebeveynlere hem çocukları ile kaliteli zaman geçirme hem de kendilerine vakit ayırma olanakları oluyor.
Günümüzde ebeveyn olmak kelimesi fedakarlık ile eş anlamlı olarak kullanılsa da bireyler kendileri iyi olmadan çevrelerine de iyi şeyler yansıtmayacağı için ebeveynlerin kendi özel vakitlerinin olmasın çok önemli…
Tabi ki kitabın tamamına katılmadım, bazı bilgiler bana doğru gelmedi. Ancak uygulanırsa verimli sonuçların alınabileceğini düşünüyorum.
Bence en önemlisi ve hayatımıza uygulamamız gereken çıkarımım ise kuralların istikrarlı bir şekilde uygulanması sonucunda elde edilecek kazanımların önemi…
Rutin, rutin, rutin... Şimdiye kadar okuduğum neredeyse bütün ebeveynlik kitaplarının altını defalarca çizdiği bu konuyu uygulamaya dökme konusunda harika bir kaynak oldu bu kitap. Akşam sadece iki saatlik bir ebeveyn-çocuk rutinini kapsıyor. 18.00 - 20.00 arası iki saatte, ebeveyn ilk yarim saatte yemek hazırlarken çocuklar ödevlerine başlıyor, sonrasında mutlaka beraber yenmesi gereken akşam yemeği, tekrar ödev zamanı, kitap okuma, banyo ve yatış. Sonraki iki saat de ebeveynler için. Kitapta rutinin insan sağlığına olumlu etkilerinden de bahsedilmiş çokça.