Hayatlar nehirler gibi akıp gidiyordu. Akıp giderken de kıyılardan aldıklanı kadar kıyılara bıraktıkları da vardı. Yaşam da sürprizlerle doluydu. Ona ait planlar yapılırken o hep kendi bildiğini yapardı. Bunu bilmemize rağmen plan yapımaktan asla vazgeçmeyiz.
Fukara umutlarımızdı bizi var eden, yarınların daha iyi olacağının haberini veren. Yoksa karanlık olurdu bu dünya. Umutlar yanınlarımıza ışık tutuyor.