Hakkında
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Psikoloji Bölümü'nü ve İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü'nü bitirdi. Sümerbank Beykoz Deri Kundura Sanayi Müessesesi'nde eğitim şefi ve Yünlü Dokuma Sanayi'de ticaret müdürü olarak görev yaptı. Recep Tayyip Erdoğan'ın basın danışmanlığı, Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkan Danışmanlığı, Yeni Şafak gazetesinde de genel yayın yönetmenliği yaptı. Çeşitli dergi ve gazetelerde yazıları yayımlanmıştır.
Türkiye Büyük Millet Meclisi XXII. ve XXIII. dönem İstanbul milletvekili olarak seçilmiştir. Evli ve iki çocuk babasıdır.
Bibliyografi
(2010) 
R. Tayyip Erdoğan - Bir Liderin Doğuşu (Ömer Özbay ile)
Unvan:
Türk siyasetçi, psikolog ve yazar
Doğum:
Görele, Giresun, Türkiye, 18 Nisan 1953
Okurlar
2 okur beğendi.
149 okur okudu.
2 okur okuyor.
33 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Harun Karaca anlatıyor:
“1987 Genel Seçimlerinde, Beyoğlu Zeytinburnu Bölgesinden Milletvekili adayıydı. Kampanyanın en yoğun olduğu günlerde, Zile’den konferans daveti almıştı. Vakit sorunu vardı ama ısrar edilince geri çeviremedi. O akşam bir ev sohbetine katılacaktı. Sohbet bittikten sonra, geceleyin yola çıkacağız, ertesi akşam konuşmasını yapacak ve aynı akşam geri döneceğiz. Gece yarısına doğru sohbet bitince gidip aldık Tayyip Bey’i. Yola çıkmak üzereyiz: “az kalsın unutuyordum, benim eve uğramam lazım” dedi. “Hayırdır?” dedik. “eve kömür çıkarmam lazım” dedi.
Mustafa Gündoğan anlatıyor: “…Pınarhisar Cezaevinde son akşamdı. Tayyip Bey zati eşyalarını toplarken “Başkanım”, dedim. ‘Hamdolsun bu da bitti. Hiç ara vermemiş gibi yolunuza devam edeceksiniz ve inşallah bir gün, bu ülkenin Başbakanı da olacaksınız. Lakin biz o günlerde yanınızda olmayacağız”. Tayyip Bey neşeliydi, bana gülerek: ‘Bak Mustafa! İşte sana söz: Eğer bir gün Başbakan olursam ilk görüşeceğim kişi sen olacaksın”.
Aradan zaman geçer ve Tayyip Erdoğan nihayet Başbakan olur. Yine Mustafa Gündoğan anlatıyor:
“…Başbakanlık makamının bulunduğu katta, neredeyse adım atacak yer kalmamıştı. Milletvekilleri, Bakanlar, Parti üst yöneticileri herkes oradaydı. İçlerinde İlkokul mezunu olan belki de tek ben vardım. Fazla göze batmadan bu okumuş adamlara bakıp, ‘hepsi de okumuş, iyi yerlere gelmiş büyüklerimiz’ diye geçirirken gözlerim, huzurlu bir yorgunlukla kendini makam koltuğuna bırakan Tayyip Bey’e takıldı. Ne yalan söyleyeyim, keyiflenerek: “Hey Yüce Mevlam! Bize bugünleri de gösterdin ya, emanet verdiğin canı hemen şuracıkta alsan ne gam” dedim. Sonra aklıma Ceza evindeki son gece konuşmamız geldi. Bu arada kutlama telaşı bitmiş, ortalık nispeten sakinleşmişti. Tayyip Bey, ‘Arkadaşlar, beni biraz yalnız bırakır mısınız’ dedi. Diğerleriyle odayı terk etmeye hazırlanıyordum ki bana dönüp eliyle işaret etti: “Mustafa, sen kal!”…
Tayyip Erdoğan'ın, açıkça itiraf etmekte zora düşse de, o an hissettiği duyguların günlük dildeki karşılığı, en masum tarifiyle yıldırım aşkıydı;
ve “biz de kendisini muhabbet dünyamızın içinde hissettik”
dediği bu genç hanımın adı: Emine Gülbaran'dı.
Sayfa 20Kitabı okudu
“Mesafeler önemli değil, gönüller bir olsun...”
Sayfa 33Kitabı okudu
Geçici olumsuzluklara bakarak, umutsuzluklara kapılmamanızı temenni ediyorum.Bu ülkede bizler çok zor günler geçirdik.Ama, hepsinin ardından güzel günler geldi.
Aslolan karanlık değil, ışıktır.
Sayfa 199Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
