Ingo Schulze 1930’da Dresden’de doğdu. 1983-1988 arasında Jena üniversitesinde klasik filoloji okudu. Ardından Altenburg Eyalet Tiyatrosunda dramaturg olarak çalıştı. Ingo Schulze 1989 sonbaharında tiyatrodan politika gazeteciliği yapmak üzere ayrıldı. 1993’de altı ayı St.Petersburg’da geçirdi, orada bir ilan dergisinin redaksiyonel yapısını kurdu. “33 Augenblicke des Glücks” adlı kitabı 1995’de diğerleri yanında Alfred-Döblin destek ödülünü ve “aspekte” edebiyat ödülünü aldı. New Yorker dergisi 1997’de bu kitaptan üç öyküyü bastı -ki bu şeref son olarak almanca yazan yazarlardan Max Frisch’e kısmet olmuştu, aynı dergi 1998’de onun “Beş en iyi Avrupalı romancı” olarak tanımlayarak Richard Avedon tarafından fotoğraflarını çektirdi. “Adam ve Evelyn” ile 2008’de Alman Kitap ödülünü almasına ramak kaldı. Ingo Schulze Berlin Sanatlar Akademisi ve Alman Dil ve Yazın Akademisi üyesidir. Kitapları 30 dilin üstünde dile çevrilmiştir.
Kitabı tam 24 saatte bitirdim. O kadar akıcı bir dil kullanılmış ki, neden bu platformda sadece (benimle beraber) 6 kişi bu kitabı okumuş anlamadım. Hem konusu itibariyle, hem karakter, hem de kurgu itibariyle çok sürükleyici bir roman. Yeni kitaba başlamadan önce bir kaç saat beklemek ve kitap hakkında düşünmek istedim. Akılda kalıcı ve okunması gereken bir roman. Tavsiye ederim. Şimdi yeni bir kitaba başlayacağım.